Logeerdag 3
Mijn kamergenoot is naar huis, het is toch wel een beetje een vreemde situatie. Nu nog maar met zijn drieën aan het ontbijt, desalniettemin is de sfeer nog steeds goed en hebben we veel zin in de activiteiten die gepland staan. We bereiden een picknick voor en Marc neemt ons mee naar een speciale plek; een afgelegen strandje in een baai van het meer.
Marc had wel even kunnen zeggen dat slippers niet het beste schoeisel is om de steile afdaling af te leggen met manden, een koelbox en een enorme parasol. Heelhuids beneden maakt het paradijselijke strandje alles weer goed. We lezen wat, lachen, kletsen, geinen, eten en krijgen ook onze eerste momentjes alleen met Marc. Voel ik daar een kleine kriebel? Zie ik daar een nieuwsgierige blik? Ik concludeer dat ik mij blij voel, dat Marc mij aan het lachen maakt. Dat betekent heel veel.
Een fantastische middag met de vrienden van Marc volgt. Ik voel mij welkom en heb leuke gesprekken op de houseboat. Ik trek mijn stoute schoenen aan en vraag Marc mee op de jetski. Echt te gek! Hoogtepunt van mijn dag, met zijn armen om mij heen.
En ’s avonds doe ik de afwas van het ontbijt van die ochtend..
Logeerdag 4
We mogen uitslapen, heerlijk! Opnieuw gaan we met de boot naar het bedrijf. Het voelt al vertrouwd en wij steken gelijk de handen uit de mouwen. In Afrika gaat een dag nooit als gepland, er is altijd wel iets kapot. Vandaag is de accu van de auto leeg, dus duwen maar! Na enkele pogingen en een goede ochtendgymnastiek wordt de tractor voorgereden en kan er gesleept worden. Anke en ik rijden beiden voor het eerst op zo’n enorm apparaat en genieten er volop van. Ik zie aan Marc zijn gezicht dat hij daar ook wel van geniet.
We koelen even een tijdje af onder de airco in het kantoor en Anke bestuurt de speedboot terug naar onze lunchplek, een lodge vlakbij het huis van Marc. Hier genieten wij van de natuur, nijlpaarden, krokodillen en vogels. Zo goed om te zien dat Marc de natuur net zo waardeert als ik. Terug bij zijn huis is het idee om mango-ijs te gaan maken. Anke neemt even een powernap terwijl Marc en ik mango’s plukken. De spanning hangt al de hele tijd in de lucht en dan gebeurt het onvermijdelijke. Een kus. Op tv…Ojeee… <3 <3 <3
Ik doe niet de afwas…
Terugreis
Het zit erop. Even wakker worden uit een droom en beginnen aan het echte leven samen. We nemen afscheid van de crew, die enorme toppers zijn en in korte tijd goede vrienden zijn geworden. Marc en ik stappen in mijn auto, zonder camera’s, zonder zenders. Het is even wennen.
Ik laat hem mijn kamp zien, de kliniek die ik aan het opzetten ben en het rehabilitatiecentrum voor de wilde dieren er vlak naast. We arriveren uiteindelijk einde van de middag in Lusaka en besluiten uit eten te gaan bij de Thai. Zoals het Afrika betaamt valt na tien minuten de stroom uit en eten wij een romantisch diner bij kaarslicht, want met een beetje fantasie is de zaklamp op je telefoon net zo sfeervol als kaarslicht. De avond slaapt Marc voor het eerst bij mij in mijn tent. Het is wat onwennig na zo’n lange tijd het bed voor mij alleen te hebben gehad, maar ook dit voelt fijn en voor herhaling vatbaar.
Weer thuis
Marc zit om 05:30 in de auto om op tijd te zijn op zijn werk in Siavanga. Ik ga ook weer aan het werk. Maar alles voelt net even anders dan een week eerder. Ik ga namelijk overmorgen alweer naar Marc, dat vooruitzicht brengt de hele dag een grote glimlach op mijn gezicht. Tot zaterdag Marc! Zet de afwas maar vast klaar, ik doe het nu met alle liefde.
Logeerdag 5
Tsja, wat valt er dan nog te zeggen. Ineens slaap je niet meer in de logeerkamer maar in een tweepersoonsbed naast visboer Marc. Heel vreemd, maar ook heel leuk! Er valt een hoop van onze schouders en de sfeer wordt steeds relaxter en oprecht. Ik hoef niet meer aan mijzelf te twijfelen en af te vragen ‘wat zou hij tegen haar zeggen’ of ‘zou hij haar ook op die manier aankijken?’. De onzekerheid is weg bij mij en ook Marc lijkt veel meer op zijn gemak.
We gaan volop genieten van onze bushtrip in Kafue National Park. Eerst rijden wij naar Ledaka waar ik nu Marc en Yvon voorstel aan mijn collega’s, de olifanten en mijn leefsituatie. Zo te zien heb ik Marc er niet mee afgeschrikt, gelukkig maar. Na 3,5 uur rijden komen wij aan in het prachtige Fig Tree Kamp, een paradijs op aarde.
In onze super luxe safaritent op palen rusten wij uit en koesteren deze prille momenten samen. Wij stellen elkaar tientallen vragen, leren elkaar kennen, zijn stil en luisteren naar al het moois buiten, nemen elkaar in de maling en willen allebei om alles ons gelijk krijgen. Marc is een eigenwijze man…
Citytrip
Wij worden wakker in de bush, in het wild, een omgeving die mij zeer bekend is en voor geen goud meer zal kunnen missen. Het voelt waanzinnig om dit nu te kunnen delen met Marc! Gids Viktor neemt ons de komende dagen op verscheidene game drives. We zien olifanten, buffels, puku’s, impala’s, zebra’s en zoveel meer.
De Tsetse vliegen bijten ons helemaal lek maar voor het eerst kan mij dat niets schelen, bovendien lijken ze zich meer aangetrokken te voelen tot Marc, of misschien wel tot de geur van Tilapia vis… Haha. We ontdekken de Kafue River per boot en observeren een tijdje de nijlpaarden.
Marc heeft in de aanloop naar het programma geroepen dat hij met zijn ‘vrouw’ wil kamperen in de bush. De tweede nacht is dus afzien in een tentje, op een matje met een schep en een wc rol en het risico om vertrapt te worden door een kudde olifanten of een nijlpaard. En bedankt Marc! Geintje natuurlijk, het was fantastisch! Met een cocktail, vers fruit en een massage sloten wij dit onvergetelijke succesvolle en once in a lifetime avontuur af in het mooiste zwembad van Afrika. Bushvrouw vindt haar visboer <3.
De voorbereiding
Het is zondag, twee dagen voor het grote avontuur van de logeerweek begint. De hoogste tijd om voorbereidingen te treffen. Voor mij is de reis minder ingrijpend. Ik ben al in Zambia, mijn thuis. Vandaag ga ik vast rustig spullen klaarleggen, een wasje doen, mijn tent opruimen, werk afronden en overdragen en uitkijken naar de aankomst van Irene, Anke en de crew.
Morgen nog een volle werkdag, een cadeau voor Marc scoren (al dagen een dilemma wat ik mee kan nemen) en de laatste dingen inpakken. Ik voel op dit moment vooral enthousiasme, nieuwsgierigheid en toch ook wel enige spanning. Wat verwacht ik van de komende – wie weet hoeveel – dagen? Voor mij staat gezelligheid, hard werken en het creëren van nieuwe vriendschappen voorop. Daarnaast hoop ik Marc echt te leren kennen en wil ik bovenal mezelf kunnen zijn. Wat er ook gebeurt, deze bijzonder leuke ervaring kan niemand bij meer ontnemen :)
De reis
Na 24 uur in spanning te hebben gewacht tot de meiden en de crew eindelijk bij mijn kamp aankwamen, is de reis naar Marc dan toch begonnen. Irene en Anke kwamen mij ophalen in Lilayi, waar ik ze heb rondgeleid en kennis heb laten maken met de olifanten. Fantastisch om de meiden weer te zien en ze mijn ‘huis’ en werk te kunnen tonen. Vol enthousiasme sprongen we in de grote landcruiser en begonnen de vier uur durende rit naar Lake Kariba.
In de zengende hitte, in een auto zonder airco of open ramen hebben we veel gelachen, gezongen en gezweet. Uiteraard kon het liedje ‘The circle of life’ uit de Lion King niet ontbreken! Het kan niet worden ontkend dat wij drie meiden ’s ochtends net dat beetje extra moeite hadden gedaan om er leuk uit te zien die ochtend..
Eenmaal aangekomen bij het huis van Marc leken wij alle drie wel verzopen katten. Marc stond vol verwachting en met een grote (maar zenuwachtige) glimlach op ons te wachten. Hij werd beloond met een knuffel van drie bezwete en oververhitte dames. Het feit dat hij daarna nog steeds lachte was in ieder geval een heel goed teken!
Logeerdag 1
Dit was ook mijn eerste bezoek aan Lake Kariba. En wat is het prachtig! Marc leidde ons rond in zijn huis, een prachtig terras met een waanzinnig uitzicht over het meer, drie slaapkamers, een knusse woonkamer en een ruime keuken. Wat een luxe voor mij! Zelfs een airco in de slaapkamer, wow! Wij hebben de kamers verdeeld, spulletjes uitgepakt en zijn vervolgens lekker op het terras gaan zitten voor een ‘sundowner’ (term voor borrel bij zonsondergang).
Ik had voor Marc een lekkere fles rode wijn en biltong (gedroogd vlees) meegenomen, omdat dit niet mag ontbreken bij een Afrikaanse zonsondergang. Op dat moment, als je daar zit op zo’n mooie plek, gaan er veel emoties door je heen; spanning, ongemak, verlegenheid, onzekerheid, blijdschap en opwinding. Een unieke, maar gekke ervaring. Ik kijk in nieuwe situaties altijd graag even de kat uit de boom en zo ook vandaag. Tijd voor het avondeten: garnalencurry. Een gezamenlijk project en het resultaat mocht er wezen. Jammer van die garnalen die in de magnetron werden ontdooid.. Marc…
Ik kreeg de eer om de afwas te mogen doen.
Logeerdag 2
Heerlijk geslapen in de kamer met airco. Wat een hitte hier in Siavonga. Een stuk warmer dan de rest van Zambia. Even rustig wakker worden met een ontbijtje van verse jus, een bakje koffie, verse eitjes van Marc z’n kipjes en heerlijke mango’s uit eigen tuin. Het is pas 06:00, maar voor mij een hele normale tijd om aan het werk te gaan.
Vandaag neemt Marc ons mee naar de kwekerij, gaaf! Wij rijden naar de haven en stappen op een speedbootje, 20 minuten later zien we in de verte de kooien al drijven. Hoewel ik werk met wildlife en niet met vissen, vind ik alles wat Marc vertelt over de productie, welzijn en gezondheid van de dieren super boeiend. Marc leert ons hoe we de vissen moeten voeren en we gaan zelfs zwemmen en duiken in een kooi met duizenden tilapia’s. Wat een bijzondere ervaring!
De dames op het bedrijf maken een heerlijke lunch klaar en na afloop mogen we allemaal het lokale gerecht ‘nshima’ maken. De lokale dames hebben lange tijd niet zo gelachen. Op de terugweg van het bedrijf geniet ik van de boottocht en realiseer ik mij hoe fijn ik het nu al vind om hier te zijn.
’s Avonds doe ik de afwas van het ontbijt van die ochtend…
