De voorbereiding
Help! Wat moet er allemaal mee? Laat ik maar beginnen met het kopen van een koffer, want het gaat vast niet passen in een backpack.
Wat voor stopcontacten hebben ze eigenlijk in Roemenië?
Nog even de laatste twee afspraken verzetten en dan ben ik ready to go! Zin in!
De reis
Spannend! Daar gaan we. M’n koffer paste nog maar net dicht, precies 22 kg dus op naar Schiphol.
Super leuk om de andere meiden weer te zien. Na de koffie en de nodige selfies en video’s konden we boarden. Gelukkig is het maar twee uurtjes vliegen dus lang hoeven we niet te wachten om op Roemeense bodem te staan. Excited!
Logeerdag 1
Regen, regen, regen. Ik voel me meteen thuis in Roemenië haha. Onderweg naar David konden we de verschillen tussen rijk en arm al goed zien. Even mezelf knijpen dat ik nu echt bij David ga logeren en hem beter ga leren kennen. Vandaag op zijn boerderij heeft hij ons alles laten zien en honderduit gepraat over zijn plannen. Echt te gek! En wat hebben we gelachen tijdens het snoeien. Dit belooft wat voor de rest van de week.
Logeerdag 2
Slapen is mislukt vannacht. De eerste logeerdag heeft me al behoorlijk in verwarring gebracht. Wat is dat gevoel bij David? Het voelt goed, maar ik voel me tegelijkertijd ook overwhelmed met de twee andere meiden, het in Roemenië zijn en de ontdekking naar wie David is.
We zijn naar de boerderij van Adriaan geweest vandaag en dat was super om te zien! Er komt veel bij kijken qua hygiëne , verzorging van de varkens en alles daaromheen. Dat besef je niet, maar is bizar! Veel van David geleerd en super leuk om hem zo in zijn element te zien. De zenuwen voor vanavond zijn sky high, hopelijk mag ik nog even blijven om hem beter te leren kennen. Mijn voorgevoel is in ieder geval dat ik mag blijven.
Logeerdag 3
Na de zenuwslopende avond gisteren, weer bijna geen oog dichtgedaan. Het voelt wel heel goed om samen met Mara bij David te blijven. Heerlijk weer een zonnetje vandaag, dus zijn we bij een grote koolzaadakker geweest. Je merkt aan alles dat dit zijn grootste passie en toekomstdroom is. Heerlijk gegeten en buikspierpijn van het lachen door gekke hond Izzy. We zijn doorgereden naar de boerderij voor een kampvuur. Een heerlijke ontspannen middag en een fijn gesprek met David gehad. Ik heb echt het idee dat we dichter bij elkaar komen.
Logeerdag 4
De week vliegt. Alweer de laatste dag voor het tweede keuzemoment. Zo zeker als ik de vorige keer was, hoe meer ik twijfel of hij nu voor mij zal kiezen. Ik heb een hele gezellige picknick met hem gehad aan het water, waarbij we goed hebben gepraat over hoe we in het leven staan, wat we belangrijk vinden en wat we van elkaar vinden.
Nog steeds vind ik het lastig om te beschrijven wat ik voor hem voel, er blijft een soort van blokkade. Niet voor hem, zeker niet! Maar wel voor Roemenië denk ik. Omdat ik het zo moeilijk vind om dit te vertellen, heb ik te weinig van de ‘echte Suus’ laten zien en mezelf wat meer op de achtergrond gehouden. We gaan het zien morgen, super spannend, dit gevoel ken ik niet!
Logeerdag 5
D-day! Ik ben eerst maar een flink stuk gaan hardlopen om mijn hoofd leeg te maken. Met gevaar voor eigen leven haha, want er kwam een hond achter me aan. Bizar moment hoor, alles ligt nu in Davids handen.
Terugreis
En ineens zit je weer in de lucht. Het is moeilijk te beseffen allemaal, een en al verwarring. Ik snap heel goed dat David voor Mara heeft gekozen. Zij is zekerder over hem, over Roemenië en heeft meer van zichzelf laten zien deze week. Natuurlijk is het voor mij een teleurstelling en ik blijf mezelf afvragen hoe ik het anders had kunnen doen. Maar ik gun het ze! Ze zijn twee leukerds. Ik ga vannacht maar eens heel wat uurtjes slaap inhalen.
Weer thuis
Fijn om weer thuis in Utrecht te zijn en back to business. Wel met een heel dubbel gevoel… Ondanks mijn twijfels over het hele avontuur en vooral Roemenië, ben ik toch gebleven. Want David is leuk! Dus stiekem blijft de verwarring die ik in Roemenië had ook nu nog hangen. Want wat als ik meer mezelf had kunnen zijn, of wat als ik David gewoon in de kroeg was tegengekomen? :)
In alles ben ik mijn gevoel blijven volgen en daar ben ik heel blij om. Ik had de logeerweek ook echt niet willen missen. Maar of ik nog een keer terugga naar Roemenië voor een vakantie.. nee dat dan weer niet…
Bekijk hoe het met Susanne gaat nu ze weer in Nederland is
