Aletta: 'Als die vonk er was geweest, had ik ‘m wel gevoeld'

7 februari 2014

Kijkers konden na de laatste uitzending vragen insturen voor de boeren. Wij spraken met Aletta en legden een selectie aan haar voor.

Ina uit Ambt Delden

Hallo Aletta, tijdens het programma heb ik je gezien als een heel gesloten persoon. Daarom vind ik het wel knap dat je toch aan het programma hebt meegedaan. Had je echt geen lichte voorkeur voor één van de mannen?  En ga je nog verder zoeken tussen de brieven die je hebt gekregen?

'Als ik echt die klik had gehad, als er een vonk was geweest, had ik die wel gevoeld. Ik geloof absoluut dat een gelijkwaardige relatie kan ontstaan uit een vriendschap. Die sneltrein waarin we zaten, heeft voor genoeg schoppen onder mijn kont gezorgd om te onderzoeken of ik naast vriendschap met Jan en Patrick meer voelde voor een van hen. Ik verwacht niet dat er alsnog een liefdesrelatie uit voortkomt, maar helemaal uitsluiten kan ik niet.

De brieven ga ik niet meer doorlezen. Mijn vriendinnen maken er wel grappen over. Zo van, die willen we wel hebben voor onze vrijgezelle vriendinnen op het eiland.'

Paula uit Deventer

Wat vond je zelf het mooiste moment tijdens de logeerpartij?

'Dat was het moment waarop ik ouderwets de slappe lach kreeg. Het was kort in beeld, het was het moment dat ik met Patrick en Jan de kip at die we eerder die dag hadden geslacht. Echt ongelofelijk de slappe lach was het, ik bleef er zo’n beetje in. Het was lang geleden dat ik me zo ontspannen voelde.

We zaten na het dagje op Kleine Bonaire heel stil en tevreden bij elkaar. Opeens schoot het beeld door mijn hoofd dat dit er als een heel ongemakkelijke scène kon uitzien, als drie mensen die niks tegen elkaar weten te zeggen. Daar schoot ik van in de lach. Als je mij kent, zie je dat ik echt de slappe lach heb.'

Stefani uit  Zeist

Wat waren je verwachtingen toen je begon aan Boer zoekt Vrouw en wat heeft het je gebracht?

'Natuurlijk wilde ik iemand tegenkomen en verliefd worden. Maar ik had niet zoveel verwachtingen. Ik stond er nuchter in want dat werkt dat het beste bij mij. Ik wilde het graag proberen. Maar het was moeilijk om zonder verwachtingen te blijven. Bij het lezen van de brieven kreeg ik veel verwachtingen. “Hij zit erbij,” dacht ik. Dat had ik vooral bij Jans brief. Zo ging ik de speeddate in, maar dat werkte niet, want mister perfect zat er niet bij. Niet gek, want die bestaat natuurlijk niet. Daar ging ik wel even de mist in.

Bij de dagdate lukte het me weer om zonder verwachtingen een leuke dag te hebben met leuke jongens. Zo ben ik ook aan het logeren begonnen, al was daar die constante afweging van "sta ik op de rem" of  "is het er niet?" heel lastig. Maar goed als die vonk er was geweest, had ik ‘m wel gevoeld. De stappen die in het programma heb gezet, had ik zonder Boer zoekt Vrouw echt niet gezet. Ik had die schop achter mijn kont echt nodig. De deur naar de liefde staat weer verder open.'

Marije uit Drachten

Beste Aletta, omdat het leek dat dat je het moeilijk vindt om iemand dichtbij te laten,  was het niet dan niet moeilijk om aan Boer zoekt Vrouw mee te doen?

'Ja, dat was het. Ik vond het moeilijk om mezelf kwetsbaar op te stellen. Dat lag niet per se aan de camera. Het was vooral de sneltrein waarin we zaten. Je wordt in zeer korte tijd uitgedaagd om iemand toe te laten. Dat vond ik niet makkelijk.'

Carola uit Nieuwegein

Is jouw geitenkaas ook in Nederland verkrijgbaar?

'Nee. Mijn bedrijf is zo kleinschalig. Op dit moment doe ik zelfs het melken en het kaas maken alleen. De vrijwilliger die mij daarmee helpt, is momenteel geblesseerd. In mijn eentje kan ik maximaal 15 tot 20 liter doen. Je hebt maar twee handen hè. Ik maak rauwmelkse kaas, dat kan ook niet zomaar op transport.  Maar goed, eerst wil ik Bonaire voorzien van kaas. Je kunt dus beter naar Bonaire komen.'

Frederique uit Zierikzee

Heb je nog contact met Patrick en Jan?

'Ik zou het heel leuk vinden als ze allebei nog een keer terugkomen. Ik had nu ook al meer contact met ze willen hebben, maar ik ben zo druk en ik heb geen internet op de kunuku. Ik heb Jan inmiddels gemaild en ik ga Patrick ook nog schrijven. Nu ben ik sowieso niet iemand die regelmatig contact zal houden. We hebben onderling wel zo’n band dat dit ook niet hoeft. Ze zijn van harte welkom.'