Boer Jan is weer thuis!

22 juni 2022

Heel mooi nieuws uit Denemarken: boer Jan (seizoen 2014-2015) is weer thuis bij zijn gezin. Na drie maanden in het ziekenhuis en het revalidatiecentrum door de spierziekte Guillain-Barré gaat het nu goed genoeg om thuis verder aan te sterken. “Ik ben er zeker nog niet, maar elke dag gaat het een stukje beter.”

jan rianne

Vorige week werd Jan ontslagen uit het revalidatiecentrum. Sindsdien gaat zijn herstel met sprongen vooruit. "Ik kwam afgelopen vrijdag met een rollator uit het revalidatiecentrum, maar er ligt veel grind in Denemarken, dus dat werkt niet. Toen ben ik met krukken gaan lopen voor het evenwicht. Bij het traplopen moest ik één kruk laten staan. En op een gegeven moment wilde ik naar de kinderen die op de trampoline speelden en vond ik dat de kruk te ver weg stond. Nu loop ik dus zonder."

Kleine successen

“Ik mis vooral nog de kracht in mijn spieren. Ik ben ook zo enorm veel gewicht verloren. Ik zie er nu echt uit als een puberjongen, zonder de mannelijke spieren. Maar dat komt vanzelf weer terug. Ik probeer elke dag bezig te blijven, aangevuld met fysiotherapie. En ik ben al zo blij met alle kleine dingen die lukken. Toen ik op m’n allerziekst was kon ik niet eens zelf tandenpoetsen of naar de wc, en nu heb ik gewoon alweer op de trekker gezeten, gasflessen getild, autogereden. Die kleine successen werken zo motiverend. Volgende week kan ik vast nog niet alles, maar alweer meer dan die week ervoor.”

Waardevolle momenten

“Ik heb vooral die kleine, maar super waardevolle momenten van thuis gemist. Kinderen doen zo vaak iets waarvan je denkt; ah ik pak even mijn telefoon. En dan doen ze het niet meer. Nu ben ik er gewoon de hele tijd bij. Even samen op de bank liggen, in bed even kletsen, samen eten, ze naar school brengen. Vanochtend zei Melle met van die slaapoogjes: ‘papa, ik heb lekker geslapen’. Dat vind ik zo heerlijk om te horen.”

Groot feest

“We waren er ook echt zo aan toe dat we weer compleet zouden zijn. De laatste week in het revalidatiecentrum ging ik vaak met de rolstoel even mee naar de auto als Rianne en de kinderen weer naar huis gingen. De jongens wilden dan altijd zo graag dat ik ook mee in de auto ging. En ik wilde ook het liefste met hen mee. Voor hen ging het leven gewoon door als ze bij mij waren geweest, en ik zat daar maar. Morgen is hier een groot feest in de buurt. Ons doel was dat ik daar bij kon zijn. En dat is gelukt!”

Boer Jan is weer thuis