“Het is echt een gek gevoel. Je bent opslag verliefd en je weet dat je alles voor dat mannetje wil doen. En elke keer als je hem ziet, komt er soort drug vrij die je helemaal gelukkig maakt. Te gek! En niet goed te omschrijven.”
De drie prachtige namen die de baby heeft gekregen, zijn zorgvuldig uitgekozen. “Merel vindt de naam Vos heel erg leuk, want haar zoontje uit een eerdere relatie draagt onder andere de naam Wolf. En ik vind Melle heel erg leuk en de naam Jels is uit de familie. Ik vind alle de namen leuk. Als ik wil kan ik hem Melle noemen. Maar tegenwoordig zijn de vrouwen de baas, dus zij mag beslissen hè, haha!
Met kersverse mama Merel gaat het heel goed. “Ze heeft wel wat ongemakken, maar dat hoort erbij. Ik kan helaas geen borstvoeding geven, dus zij is ’s nachts veel wakker natuurlijk.”
Wat de toekomst brengt, weten ze nog niet. Marc blijft nog twee maanden in Nederland, zodat hij bij Merel en Vos kan zijn. “Komende tijd ben ik wat meer in Nederland en zodra Vos al zijn inentingen heeft, komen ze ook mijn kant op. Dan kan ik Vos wat vaker zien. We blijven voorlopig heen en weer reizen, want helaas zit ik in het vak waar mijn werk in het buitenland is.”
Op werkgebied staat Marc misschien nog een nieuwe uitdaging te wachten. Het lijkt er namelijk op dat hij van Zambia naar Oeganda verhuist om een nieuwe kwekerij op te starten. Maar op langere termijn ziet het er naar uit dat Marc toch weer naar Nederland komt. “Als Vos vier is en hij naar school moet, denk ik dat ik naar Nederland terugkom, of zelfs eerder. Scholing is gewoon erg goed in Nederland. Ik probeer steeds meer m’n thuisbasis in Nederland te maken, maar toch moet ik voor m’n werk nog wel in het buitenland zijn. Misschien word ik wel melkveehouder in Nederland, hahaha! Iedereen wil altijd meteen weten wat de toekomst brengt, maar dat weet eigenlijk niemand, we kijken wel.”
