De citytrips brengen alle hoofden op hol

25 november 2018

Even helemaal los van de boerderij en het boerenleven gaan de boeren op citytrip, op zoek naar de liefde. Waar bij sommige stellen alleen maar liefde in de lucht hangt, zien we bij andere boeren een lichte twijfel.

Steffi en Roel in Bern

Steffi en Roel zijn wederom blij dat ‘het hele circus’ achter de rug is. Steffi is opgelucht, ze voelt zich goed. “Er is geen stroomstoring meer, de stoppen zitten er weer in.” Steffi en Roel knuffelen, strelen en kussen er wat af en spreken meermaals naar elkaar uit dat ze zich fijn voelen. Ze hebben het over Steffi’s horecadroom: een eetcafé bij haar thuis. De tiramisu van Roel mag ook op de kaart. “Ze is heel apart, anders dan anderen. Daar val ik gewoon op, op zoiets” zegt Roel. Hij ligt in Steffi’s armen in het gras. Verliefd kijken ze elkaar aan.  

Michelle en Maarten kussen

Michelle en Maarten slenteren door de kleine straatjes van Athene. Met alle souvenirtjes en hebbedingetjes is dit vooral voor Michelle leuk. ‘Mij niet gezien’, denkt Maarten en ploft in z’n eentje neer op het terras. Voorzichtig vraagt Michelle of ze officieel een stel zijn. “Ik denk niet dat we dat nog kunnen ontkennen” reageert Maarten. Hij buigt over de tafel heen voor een kusje, Michelle vindt dat maar lastig. “Een vrouw met power, maar tegelijkertijd super lief” zegt Maarten lovend over Michelle. Ze spreken beiden uit verliefd op elkaar te zijn.

Marian en Jaap cheers

Marian en Jaap hebben gezellig naast elkaar geslapen en genieten van een ontbijtje op bed. Marian glundert. “We hebben de hele nacht heerlijk geslapen. Alles voelt goed met Jaap.” De dag staat in het teken van de romantiek. Ze zien een hartjessteen liggen, duwen elkaar op een schommel, kussen elkaar met een Viking helm op en kopen dezelfde wollen wintertrui. Marian verwent Jaap met de lekkere snoepjes uit haar rugzak. Tussen alle romantiek door spreekt Jaap ook zijn zorgen uit. Hij vindt het allemaal wat snel gaan, zegt hij terwijl hij haar gezicht vastpakt en kust. “Maar ik heb geen twijfels hoor.” Marian begrijpt hem.

Wim en Marit net geklommen

Ook in Italië doen Wim en Marit waar ze goed in zijn: lachen en elkaar belachelijk maken. Marit maakt een grapje en Wim herhaalt hem. “Goed ontbijten Wim, anders haal je deze wandeling niet.” Wellicht iets sportiever dan hij eigenlijk is, haalt Wim gelukkig de wandeling wel. “Ik heb wel eens vaker een wandeling gemaakt, maar nog nooit met zo’n mooie vrouw.” Zichtbaar verliefd genieten ze van een prachtig uitzicht, en van elkaar. De actieve trip bestaat uit wandelen, peddelsurfen en nog meer wandelen. Tussendoor is het tijd voor serieuzere gesprekken. “Ik heb mijn doel bereikt” zegt Wim. Trots kijkt hij naar Marit.

Marnix en Janneke knuffelen

Marnix en Janneke zijn erg blij met de kamer. “Ik denk dat deze plek een uitgelezen plek is of er vlinders te vinden zijn en los gaan fladderen of niet” zegt Marnix. Het Duitse Erfurt staat voor Marnix en Janneke vooral in teken van eten. Ze schrijven ‘Janneke en Marnix’ op een hart van chocolade, eten ijsjes op een bankje en picknicken met worst. Marnix gooit er, geheel in het thema van de dag, een wijsheid in. ‘Het leven is net als een stukje worst, eerst een hapje en dan proeven wat je voelt.’ Na hun bezoekje aan de vlindertuin, beslist Marnix dat de vlinders bij hem niet gaan fladderen. “Ik denk niet dat het een schot in het doel gaat worden. Denk ik.” Ze geven elkaar een vriendschappelijke knuffel.