Laatste loodjes voor Monika

30 mei 2013

Hoi allemaal!

Het is al weer mijn laatste brief van het seizoen. Wat is de tijd snel gegaan en wat is er veel veranderd voor ons allemaal. Velen vragen naar de zwangerschap. Hoe het met mij en de kleine spruit gaat. Het doet me goed, al het medeleven van jullie! 

Gelukkig gaat het met de kleine in mijn buik goed. Het groeit, mijn buik dus ook, en het beweegt. Soms vraag ik me af waar die kleine met mijn organen naar toegaat, dan lijkt het wel een interne verbouwing. Maar over het algemeen voelt het als feestjes in mijn buik. Dat komt natuurlijk omdat die kleine deels Twents is en dus van feestvieren houdt.

Met mij gaat het iets minder. Het is zwaar, zoals de meeste die zwanger zijn geweest wel kunnen beamen. En ik heb helaas veel eerder met mijn werkzaamheden moeten stoppen dan de bedoeling was. De verloskundige was heel streng en duidelijk: als je zo doorgaat, dan is de kans extra groot dat jouw kleine spruit veel eerder geboren wordt dan goed is! 

Abrupt afscheid

Daar schrok ik uiteraard van. En voor iemand die net als ik dol is op haar werk en ook nog eens een groot verantwoordelijkheidsgevoel heeft naar gemaakte afspraken en andere mensen toe ook best moeilijk om zo abrupt afscheid te moeten nemen. Maar de verantwoordelijkheid naar het groeiende mensje hier binnen is van zo een groot belang dat ik de adviezen graag volg.

En belangrijker nog: ik heb een keuze! Ik kan kiezen voor die kleine spruit. Ik realiseer me al te best dat er genoeg mensen zijn die maar al te graag ook zwanger zouden zijn al moesten ze daar de hele zwangerschap voor op bed liggen. En een hele zwangerschap op bed liggen is echt geen pretje, zo weet ik van een kennis!

Eerder verhuizen naar Jan

Dus probeer ik het van de positieve kant te bekijken. Als ik toch eerder moet stoppen met werken, dan kan ik ook eerder verhuizen. En daar worden zowel Jan als ik heel blij van.

Jan die nu heel druk is met het eerste gras maaien en schudden, harken en inkuilen, vindt het toch al jammer dat hij zoveel van de zwangerschap mist omdat we nog ver uit elkaar wonen. Dus wat hem betreft kan ik niet snel genoeg komen. Lief he? 

De mais staat al als kleine groene sprietjes op het land in het oosten. Al het werk waar jij het over had Fiona is daar al gedaan. Dat zal ik volgend jaar wel mee krijgen, denk ik. Wel kon Jan mij vertellen dat de mais naar warmer weer verlangt. Euh ja, wie niet dacht ik toen. Haha. 

Hoewel ik wel blij was met de regen laatst. Omdat het zo nat en koud was, kon Jan nog een extra dagje bij mij langskomen, het was toch te nat om gras in te kuilen. Nat gras gaat natuurlijk veel sneller schimmelen dan droog gras. Dus ondanks dat ook ik graag iets zonniger en droger weer zou ervaren, was de regen toen heel welkom.

Koeien verhuizen ook

Mijn favoriete koe is inmiddels verkocht. Ze is samen met een stuk of tien vriendinnen naar een andere boer verhuist om daar een echt melkkoeienbestaan te gaan leiden. Hierdoor is er ruimte voor nieuwe kalfjes. Dat levert een ware volksverhuizing op! De eerdere kleine kalfjes zijn inmiddels te groot voor de kleinere voerhekken en gaan naar de andere stal. Dat vinden ze heel spannend. Net als bij het naar buiten gaan bij jullie Fiona en Femke, hebben onze meiden ook door dat er iets staat te gebeuren. 

De hekken worden klaar gezet en alle boeren groot en klein, te weten: de broers van Jan, Martin en ook Erik en de zoons van Erik, echte boeren in de dop, helpen mee. De vrouwen niet, haha, die staan er gezellig bij te kijken en verzorgen de koffie (onderscheid moet er zijn. ;)). En als alles klaar staat, gaat het gebeuren. 

Eerst kijken de meisjes een beetje nieuwsgierig om zich heen, maar daarna rennen ze enthousiast naar de andere stal. Alwaar ze natuurlijk heerlijk verwend worden met eten. De foto's die ik hiervan nam waren zo rommelig door alle 'actie' dat was niets. De groepsfoto na het klaren van de klus is wel leuk geworden, gemaakt door Erik die graag fotografeert. 

Zonnige zomer

Zoals altijd is er weer veel te veel te vertellen en veel te veel om op te reageren in jullie brieven, al heb ik dat maar weinig gedaan deze keer. Dat is zeker niet uit desinteresse! Ik ga het missen om jullie belevenissen zo mee te beleven. En ik wens jullie allemaal een heerlijke zonnige zomer toe! 

Lieve groeten uit een regenachtig Amstelveen,

Monika