Fiona, wat schrijf je leuk over jouw taak bij het trekker rijden. Dat sluit mooi aan bij wat ik jullie wil schrijven. Mijn Lief en zijn drie zoons hebben een grote passie: trekkers! Alles wat met trekkers te maken heeft, van trekker rijden, aan trekkers sleutelen, trekkerklussen tot aan meedoen aan de wedstrijd ‘trekker trek’, is hier dagelijks onderwerp van gesprek onder het eten en onder het koffiedrinken.
Op de momenten dat er niet daadwerkelijk met trekkers gewerkt wordt, worden op de mobiels trekkerfilmpjes bekeken en uitgewisseld. Ook in de vakantie zien de jongens alleen maar trekkers met machines en trekkerwerk. Als de mannen in de vakantie naar het Unimog- Museum (een unimog is een kruising tussen een trekker en een vrachtauto) gaan, dan gaan Anne en ik op de fiets naar Maastricht om te winkelen: dat is toch meer ‘ons ding’.
‘Jongens, het geld moet wel met de koeien verdiend worden’
Mart vertelt dat hij, nog op de lagere school, zo hard als de lepel gieten kon naar huis fietste om zijn broer, al op de middelbare school, voor te zijn om zo de leukste trekkerklus te mogen klaren. Die trekkerpassie is duidelijk overgegaan van vader op zoon. Om al de zoons ook aan leuke trekkerklussen te helpen, worden er steeds meer klussen op de boerderij zelf gedaan en werkzaamheden worden uitgebreid.
Dit heeft als resultaat dat er een ware fouragehandel is ontstaan in hooi, stro en mest. Daarnaast wordt er op af en toe loonwerk verricht. En de geschiedenis herhaalt zich, ook de zoons van mijn Lief strijden regelmatig om de leukste klussen. ‘Maar’, zegt mijn boer, ‘jongens het geld moet wel met de koeien verdiend worden, houd dat goed in de gaten!’
Mart heeft toen hij er alleen voor kwam te staan vijf jaar alleen het gezin en het bedrijf draaiende gehouden. Een enorme klus waarvoor ik groot respect heb! Dat betekent wel dat er geen tijd en ruimte was voor vernieuwing in het bedrijf.
Nu mijn boer weer de liefde in zijn leven heeft gevonden, heeft hij daarmee weer toekomstperspectief gekregen, ook voor het bedrijf. Zo is er een grotere melktank gekomen en is de bouw voor een nieuwe schuur aangevraagd. Ook is er een balenpers gekocht. Nu kan er door mijn boer en zijn zoons zelf hooi in balen worden geperst.
'Plannen maken over samenwonen is ook al leuk'
Op onze boerderij is altijd meer werk dan tijd dus stel ik bij de aanschaf van de pers, en dus nog meer werk, aan mijn Lief voor: ‘Misschien moet je mij dan ook maar leren balen persen’. Zijn antwoord was een blik die zich in het midden hield tussen ‘ik weet niet of je dat wel kunt leren’ en ‘nou, die leuke klus doe ik veel liever zelf’ en sprak daarbij uit: ‘Nou Lief, misschien kun je beter, als je dan thuis komt, het melken overnemen, dat ga ik wel verder met balen persen’. Tsja, ik zie dat maar als een groot compliment, tenslotte moet het op deze boerderij met de koeien geld verdiend worden.
Femke, wat heb ik genoten van jouw ervaringen op de boerderij waar je inmiddels na een paar jaar alweer aardig vertrouwd geraakt bent. Het roept bij mij herinneringen op van vroeger en herkenning op van nu. Mooi om te lezen hoe je een gezin, werk, studie en een bedrijf gaat combineren. Uiteraard denken wij ook na hoe wij onze levens gaan samenvoegen, maar zover is het nog niet. De plannen maken op zich is al erg leuk. Zo zoetjes aan komt deze stap ook voor ons steeds dichterbij.
Monika, wat geniet ik van je zwangerschapsverhalen en vanuit hier leef ik erg met je mee. Ik hoop dat je snel naar Jan kunt verhuizen. Hij zal je wel vertroetelen en zorgen dat je rustig aan kunt doen. Jouw verhalen zijn voor mij extra aansprekend.
Mijn dochter is ook zwanger en verwacht half juli haar eerste kindje, dan word ik voor het eerst oma. Een gebeurtenis waar ik net zoveel naar uitkijk als naar haar eigen geboorte. Nog niet samenwonen heeft nu wel als voordeel dat ik van heel dichtbij de zwangerschap, geboorte en tijd daarna kan meemaken.
Lieve meiden, nogmaals het was erg leuk om met jullie te schrijven! Ik wens jullie een zonnige en warme zomer toe. Succes met alle plannen. Geniet van elkaar en van jullie gezinnen. En uiteraard wens ik jullie een hele mooie en liefdevolle toekomst op de boerderij.
Wilma
