Bekijk Myrthe's terugblik

Van de eerste brief naar de logeerweek

Myrthe vertelt: ‘Ik vond het heel bizar om te beseffen dat ik werd uitgenodigd. De speeddate was al echt bizar, dat ik denk van: oké ik mag hier heen, uit al die brieven. Daarna mocht ik natuurlijk op de dagdate komen en dan mag je ook nog eens blijven. Ja, dat is echt heel gaaf.’

De dagdate met Julius

Myrthe vond het heel fijn om Julius op de boerderij te zien: ‘Je merkte dat gelijk die maandag met de dagdate de spanning er al wat meer af was. Te zien hoe hij daar is, wat hij doet. Dat kwam steeds meer in een relaxed ritme. Fijn om dan ook de echte Julius te zien.’

Goede gesprekken tijdens de logeerweek

Tijdens de logeerweek heeft Myrthe een aantal goede gesprekken en gezellig avonden met Julius gehad: ‘Hoe zie je jezelf? Waar zie jij jezelf over vijf jaar? Heb je een kinderwens? Dat was natuurlijk ook heel belangrijk om uit te spreken. Als je daar niet op dezelfde lijn zit dan is het wat lastig.’ Myrthe denkt dat ze Julius beter heeft leren kennen. ‘En ik kon ook zien: kun jij bieden wat ik nodig heb? Dat wat was soms niet helemaal zo.’ 

Myrthe vertelt over het moment in het bos, waarop ze emotioneel werd. ‘Ik wist het allemaal even niet meer goed en ik begon heel erg te twijfelen. Op dat moment dacht ik: dan heb ik gewoon even iemand nodig die me vastpakt. En dat kwam eigenlijk niet op dat moment. Dat voelde voor mij wel even heel erg moeilijk, ik voelde me wel heel erg eenzaam daarin. Dan merk je toch dat je daar verschillend in bent. 

Toen had ik ook wel het gevoel van: volgens mij zijn wij niet voor elkaar gemaakt. We willen zulke andere dingen ook hierin, we verwachten iets heel anders. Ik weet niet of het bij elkaar past.’

Myrthe’s besef

‘Op een gegeven moment kwam het besef: ik ben er niet alleen voor hem, ik ben er ook voor mezelf. Ik mag er zelf ook zijn. Blijkbaar ben ik toch ook echt heel leuk, want anders was ik hier niet. Maar dan mag ik daar ook wel gewoon voor gaan staan en in gaan geloven.’
 

Julius maakt zijn keuze

Op een gegeven moment neemt Julius Kylie mee naar buiten. ‘Toen dacht ik: oh, maar dit is het. Hij gaat nu ook gewoon niet meer wachten op Yvon. Ik ben heerlijk op de bank gaan zitten breien en op een gegeven moment zat hij ineens voor mijn neus.’

Julius vertelt Myrthe dat hij wat moet vertellen. ‘Het eerste wat ik zei: ik weet het al en het is goed. Ik had echt het gevoel van: dit is gewoon oké. Ik ben niet wat jij zoekt en jij bent niet wat ik zoek. En ik had daar volledig vrede mee.’
 

Huisje, boompje, beestje

‘Ik kijk langzaam vooruit,’ vertelt Myrthe. ‘Ik heb dromen en ik zie mezelf met een huisje, boompje, beestje. En hoe het is, waar het is, geen idee, maar dat is mijn stip aan de horizon. Ik weet dat ik hier goed op mijn plek zit in mijn huisje, met mijn kat en de kinderen die ik lesgeef. Ik doe wat ik leuk vind en ik zie wel waar het heen gaat.’