Nadat Wilfred al zijn andere briefschrijfsters een kans heeft gegeven, besluit hij het toch met Sabine te proberen. Sabine heeft geduldig gewacht tot Wilfred klaar was met daten. Sabine lacht. Wilfred kijkt naar de camera. Hij lijkt wel begrip te hebben voor haar. ‘Je hebt de hele tijd in onzekerheid geleefd…’ zegt hij. ‘Ik had hetzelfde toen met de brieven.’ Sabine lacht weer om hem. Ze was klaar met op hem wachten. Haar leven moest ook doorgaan. Wilfred kijkt nu nog even aan waar het heen gaat. ‘Ik vind het nu wel leuk. Dus. Zolang ik het leuk vind, vind ik het best.’ ‘Maar een relatie heeft ook punten die ook minder leuk zijn…’ probeert Sabine. Wilfred geeft haar gelijk. Lachend gooien ze hooi op elkaar in de schuur.