Leonie: We zagen dat je het erg moeilijk vond om te vertrekken naar Amerika. Je overwoog zelfs op Schiphol om niet het vliegtuig in te gaan. Wie of wat zorgde ervoor dat je toch ging?
“Yvon kwam erbij, en die heeft me overtuigd om toch te gaan. Het had er niet zo veel mee te maken dat ik een week weg zou zijn van de kinderen, het ging echt om het moment van het vliegen. Het is niet zozeer dat ik twijfelde aan Texas of aan Olke. Het was juist een momentopname, dat ik de kinderen achter moest laten."
"Het vliegen was wel spannend bij iedere hobbel! Ik heb heel veel gevlogen: van Zuid-Afrika naar Japan en terug naar Zuid-Amerika, maar zonder de kinderen is dat toch wel extra moeilijk. Dat zou ik ook niet zo gauw weer doen."
Jill: Ik wil wel weten of je kinderen ook naar het buitenland wilden verhuizen?
"Ja, wij willen heel graag op een boerderij wonen, maar het zijn ook wel kinderen van de wereld. Ik heb vroeger veel gereisd en dan gingen zij gewoon mee. We zijn bijvoorbeeld naar Ierland, Duitsland en Zweden geweest. Dus ze zijn toch een soort georiënteerd ja. Ze zijn heel benieuwd naar de wereld en hoe dat allemaal reilt en zeilt. We hebben het over emigreren. Als ik straks mijn diploma als dierenartsassistente heb kunnen we eventueel naar Engeland of… Overal zou je dan natuurlijk naartoe kunnen. Dat vinden ze zeker leuk ja!"
Linda: Zou je ondanks dat het met Olke niets geworden is, toch nog naar Amerika willen verhuizen?
"Ja, dat zou zeker een optie zijn. Ik heb ook vrienden en familie in Amerika, dus dat zou voor mij geen probleem zijn… ondanks dat ik vegetariër ben! Het hoeft niet in Texas te zijn, dat kan overal. Ik heb bijvoorbeeld een oom in Oregon. Emigreren doe je natuurlijk niet zomaar, niet op de bonnefooi. Het kan als je gaat voor een relatie, of een baan. Mijn oudste dochter gaat komend jaar naar een tweetalige school, dus die wil ook goed in Engels worden."
"Ik wil wonen op een plek waar we met zijn drieën gelukkig kunnen worden. Maar dat kan ook gewoon hier zijn! Ik bedoel, het hoeft niet per se ver. Maar we zijn wel altijd een beetje van het reizen en het open staan voor nieuwe dingen."
Ella: Wist je dat Olke zijn ouders raadpleegde over de keuze? Wat vind je daarvan?
"Nee, dat wist ik niet. Het is natuurlijk een beetje logisch dat je overlegt met je ouders, maar uiteindelijk je eigen conclusie trekt. Ieder doet het op zijn eigen manier hè? Familie en gezin zijn voor Olke heel belangrijk, dus dat hij met zijn ouders overlegt is niet iets raars."
"Olke moet toch echt zelf de keuze maken, hij moet er mee verder. Of hij iets met het advies doet, dat is aan hem. Hij moet doen wat hij zelf voelt… Ik denk wel dat hij dat ook heeft gedaan. Hij zei zelf ook dat hij moeite had met het vegetarisch eten, dus uiteindelijk is het zijn keuze geweest. En of het daar aan heeft gelegen… Misschien zijn het ook wel de kinderen geweest. Ik weet het niet."
Melanie: Heb je al een nieuwe vriend? Sta je daar voor open?
"Nee, die heb ik niet, maar ik sta daar zeker voor open. Ik ben niet hard op zoek want ik ben druk met mijn studie, de opgroeiende kinderen, de beestenboel, het huishouden… Als er iemand voorbijkomt die zegt ‘goh, kunnen we niet eens gezellig wat drinken’, dan sta ik daar zeker voor open."
"Het hoeft geen boer te zijn, maar dat is wel wat bij ons past. Als je niet van honden, katten of andere dieren houdt, of bang bent voor pony’s, dan wordt het wel lastig. Want ik ga mijn dieren niet wegdoen, haha!"
"Ik heb natuurlijk nog twee redelijk jonge kinderen, dus het moet ook wel iemand zijn die midden in het leven staat. Ik wil nog heel veel. En als diegene een dierenarts is, of een agrarische achtergrond heeft, zou dat heel leuk zijn."
