Leuk om te zien ook hoe ieders bedrijfsvoering verschilt, wat mede veroorzaakt wordt doordat het andere bedrijven zijn natuurlijk.
Boerengadgets
Bollenvelden zie je hier bijvoorbeeld niet, wij zitten hier echt op veen(weide)grond. Toen we anderhalve week geleden de koeien voor het eerst naar buiten deden, golfde de grond op een groot oppervlak door het denderende gewicht van onze dames. Echt bizar vind ik dat.
En dat je met een GPS je route door het land kunt uitstippelen, is nog zo’n ding. Ik had het eerlijk gezegd een aantal jaren geleden niet bedacht dat er dusdanige innovatie aanwezig zou zijn op een boerenerf. Dat er inmiddels afstand gedaan was van paard en wagen, okay, maar GPS?
Over innovatie gesproken, een mestrobot is nog zoiets, ongelooflijk dat het bestaat en tegelijkertijd worden deze ‘gadgets’ onmisbaar in de huidige maatschappij waarbij de boer meer werk in zijn eentje zal moeten kunnen verzetten.
Waar men vroeger met 25 melkkoeien nog een modaal inkomen zou kunnen verzorgen, zal deze tegenwoordig toch zeker minstens 60 tot zijn beschikking moeten hebben om dit niveau op peil te kunnen houden. Mijn blik op de wereld en het boerenleven is in de afgelopen twee en een half jaar behoorlijk veranderd, dat kan ik jullie wel vertellen…
Dames staan in de rij
Gaan bij jullie koeien trouwens ook naar buiten? Dit zal, indien jullie boeren weiden uiteraard, voor jullie waarschijnlijk de eerste keer geweest zijn dat jullie bij het ‘uitlaten’ van de dames aanwezig geweest zijn. Voor mij is het de derde keer, en ik geniet er altijd weer van. Ook heerlijk vind ik altijd het om aan het einde van de middag de koeien weer uit het land te halen.
Door de koude wilde het gras echter niet zo goed groeien waardoor deze dag dit jaar later dan gebruikelijk aanbrak. De dames weten altijd al weken van tevoren dat het ‘in de lucht hangt’.
Voor het moment suprême moeten er eerst weer een aantal hekken en draadjes in gereedheid gebracht worden. Sinds de eerste lentedagen zich hebben laten zien, hadden ze het al in de gaten, ieder moment kan het gebeuren. Gijs en ik hoefden maar met een hek te rammelen of ze stonden allemaal al in de rij voor de deur naar buiten. Erg sneu vind ik dat, wanneer het dan nog niet zo ver is. Maar goed, ze lopen inmiddels dus lekker in de weide en hopelijk gaan de temperaturen weldra wat omhoog zodat het gras goed bij blijft groeien en ze ook buiten kunnen blijven.
Gezamenlijke hobby
Voor de rest ben ik zoals gewoonlijk nog met klusjes in en rondom het huis bezig. Ik wil de tuin ook graag op orde hebben voor ik weer aan het werk ga. Groene vingers had ik nooit echt, dus bij het onkruid wieden is het uitkijken geblazen dat ik niet alles omver hark ;-) .
En nu het weer wat beter weer is, ben ik actief begonnen ons jonge paardje in te rijden. Ik heb altijd al paardgereden en vind het dan ook heerlijk en een grote rijkdom dat we er nu gewoon twee aan huis kunnen hebben staan. Echt nog een meisjesdroom van me die is uitgekomen. Helemaal leuk is dat Gijs ook iets met paarden heeft en we deze hobby nu met elkaar kunnen delen.
Fiona, ik ben benieuwd hoe je de Koningsvaart beleefd hebt, wat een unieke ervaring zeg, die vergeet je nooit meer! En volgens mij begin jij nu wel zo’n beetje aan de laatste loodjes nietwaar Monika? Succes daarmee…
Wilma, jullie gefeliciteerd met de uitgave, ik kan me voorstellen dat dat bijzonder was. Het klinkt alsof jullie veel aan elkaar hebben. Goed van jullie, dat te koesteren wat er nog is.
Ik brei er voor nu weer een einde aan, uitkijkend naar jullie nieuwe verhalen!
Liefs, Femke
