Esther's brief: Waar is het handboek voor beginnende boerinnen?

16 februari 2012

Hallo meiden,

Pauline, dank je wel voor je hartverwarmende beschrijving van de winterse kou! Ik woon nu sinds drie weken bij Pieter onder de rook van Rotterdam. Grappig, dat ik nu in het buitengebied vlakbij Rotterdam woon, en dat jij vanuit Rotterdam naar een buitengebied in een ander deel van Nederland bent gegaan.

Ik dacht dat ik het wel gewend was hoor: na jaren in Den Haag in mijn autootje rondgesjeesd te hebben voor mijn werk, ongeacht het weertype. Maar nu ik op het platteland woon, zijn winterbanden ineens een noodzaak geworden!

Toen ik vorig jaar december een weekendje bij ‘mijn boer’ was, had het ook flink gesneeuwd en mijmerden we romantisch dat we niet naar Oostenrijk hoefden te gaan, omdat we hier het prachtige uitzicht over een eindeloze witte vlakte hadden (met hier en daar een heuveltje) en we langlaufers over een paadje zagen glijden.

Alleen was het tòen niet zo koud als nu. Wat voelt het koud én afgelegen als ik op mijn fiets stap om een brief te posten. Even snel naar de brievenbus is er namelijk niet meer bij: een volle tien minuten heen en een volle tien minuten terug op de pedalen om één brief op tijd gepost te krijgen.

Die route wordt bijna een parcours door een heel stijl bruggetje dat twee keer overwonnen moet worden. Op de weg terug snijdt de wind in mijn wangen en zie ik dé brug, de stijle glibberige brug, in de verte weer naderen. Maar meer word ik betoverd door de prachtige aanblik van een slootje, knotwilgen met rijp erop, een laagstaande zon die diamanten tovert op de bevroren witte aarde. Het is het dubbel en dwars waard zo’n fietstochtje: genieten van prachtige natuur en nog goed voor mijn conditie ook.

Hoeveel drinkt een kalf per keer?
Op stal heb ik de kledingmodus ondertussen ook ontdekt. Als je stilletjes staat te kijken in de stal is het snel koud. Zodra je wat gaat doen is het snel warm! Onder de overall heb ik nu een extra vest aan en blijf ik lekker warm terwijl ik het jongvee van flessen en emmers melk voorzie.

Het heeft me wel wat gepuzzel en navraag gekost om uit te vogelen hoeveel een kalf drinkt per keer. En hoe hoog je die voedingen op? En op welke leeftijd worden ze gespeend? Terwijl ik daarover loop te prakkiseren vraag ik me af: ‘Waar is het HANDBOEK VOOR BEGINNENDE BOERINNEN’?

Zou er al een BzV-boerin zijn die zich gebogen heeft over die meer specifieke praktische informatie over het boerenleven? Of moet ik toch maar een jaartje de landbouwschool gaan doen?

Hoe lossen andere startende boerinnen dat op? Femke, hoe los jij dat op?

Groetjes, Esther