In Tanzania ga je om half tien naar bed en ben je al om zes uur wakker. Je leeft met de natuur. In Nederland zijn zoveel dingen te doen; mijn kinderen die regelmatig bij mij eten, bezoekjes aan mijn moeder, zussen, afspraken met vriendinnen, etentjes, films, cultuur, naar de sauna, weekendje Amsterdam met vriendinnen. Kortom lekker de hort op! Ik hou van de natuur, stilte en de rust van Tanzania, maar ik geniet ook volop van het leven hier. Ook omdat ik weet dat het over een paar weken weer afgelopen is. Ik vertrek 9 mei weer naar Tanzania. Ik heb heel veel zin om weer naar Tanzania te gaan en natuurlijk om weer bij Wim te zijn!
Middle of nowhere
Onze communicatie verloopt soms moeizaam. Geen internet en soms ook geen bereik. De laatste twee weken skypen we af en toe. Maar soms lukt dat ook niet goed en wordt een gesprek ook wel tien keer afgebroken. We kunnen daar allebei wel goed mee omgaan, het is nu eenmaal zo. In Tanzania zit je toch een beetje in the middle of nowhere.
Dit keer ga ik voor zes weken naar Tanzania. Ik wil eind juni weer terug zijn, want mijn moeder wordt dan 89! En ook mijn zoon is jarig en dan wil ik er gewoon zijn. Ik denk dat het voorlopig een beetje heen en weer pendelen wordt, want het is toch geen Frankrijk of Denemarken. Wim snapt wel dat ik niet zomaar mijn leven hier kan loslaten.
Ook ben ik een weekend bij Anja & Paul geweest, de zus en zwager van Wim. Ik ben met hun mee geweest naar een gala avond van Kids Rights. Een organisatie die zich bezig houdt met scholing, huisvesting en gezondheid van kinderen in de derde wereld. Zij steunen kinderen op financieel gebied en begeleiden projecten daar, om kinderen op zo’n manier meer kansen te geven.
Wat je lief is, mis je het meeste
Saskia, jouw vraag wat ik het meeste heb gemist in Tanzania; dat zijn mijn drie zoons. Ook al zijn ze 18, 21 en 23 jaar en zijn ze best zelfstandig. Je beseft pas als je weer thuis bent dat wat je lief is, je ook het meeste mist. Ze gunnen mij het geluk overigens wel, en vinden ook dat ik gewoon weer moet gaan.
Bijzonder hoor Ingrid, dat jij nu al bij Johan woont. Dat is wel heel erg snel gegaan. Maar je kan echt aan jullie zien dat jullie het heel erg leuk hebben samen. Saskia, ook fijn voor jullie dat jij nu veel dichter bij Jos bent, en jullie vaker samen kunnen zijn. En leuk hoor dat je zo snel een baan op een camping hebt gevonden.
Ook leuk; volgende week zie ik Karin (de eerste vrouw van Wim die naar huis ging). We hebben steeds telefonisch contact gehouden, en nu zien we elkaar in Utrecht. Veel bij te praten…
Geen agenda's en geen tijdsafspraken
Ik heb in ieder geval heel veel zin om weer naar Wim toe te gaan en in het relaxte Tanzaniaanse leven. Met mooi weer, alleen maar buiten leven, slippertjes en een flodderig zomerjurkje. 'S avonds buiten eten bij een vuurtje en je tanden poetsen bij kaarslicht. Ik mis het primitieve en ongecompliceerde leven ook wel. Geen agenda's en geen tijdsafspraken. Heerlijk!
Wim en zijn familie zijn nu heel druk met zaaien. April is de zaaimaand en ook de maand van de lange regens. Dat wil zeggen dat het een paar uur per dag keihard regent en dan zijn het ook halve rivieren die ontstaan. In mei is dat gelukkig weer een beetje afgelopen dus ik ga het zonnetje en mijn lief tegemoet!
Groetjes, liefs, Evelyne
nt hier
