Maar dit jaar ga ik ook in met een nieuwe set penvriendinnen. Leuk om de briefwisseling dit jaar te mogen voortzetten met jullie, Wilma, Fiona en Monika. Daarnaast wil ik bij deze ook even ‘gedag’ zeggen tegen mijn oude penvriendinnen, Esther en Pauline waar ik ontzettend veel schik mee gehad heb in het briefschrijven, waarbij het briefschrijven uiteindelijk ook werd omgezet naar een gezellig samenzijn. We zien elkaar, en onze boeren, vast snel weer in dit nieuwe jaar!
‘Wij hebben niet stilgezeten’
Nu ik er zo over nadenk, de afgelopen jaren hebben steeds in het teken gestaan van belangrijke veranderingen. Bij de overgang 2010 naar 2011 was ik tijdens de jaarwisseling voor het eerst in het gezelschap van mijn boer. Het jaar 2012 begon voor Romke en mij op een nieuwe stek, waar we pas waren komen wonen. En nu weer 1 jaar later zijn we 2013 in gegaan als een volwaardig gezin, met Marije (de-weetikhoeveelstealweer- BzV- babe) als jongste telg. Zo erop terugkijkend mag ik, denk ik, wel concluderen dat wij niet hebben stilgezeten. Maar jullie vast ook niet!
Hoewel ik zo mijn vermoedens heb, ben ik toch erg benieuwd hoe het jullie allemaal af gaat in deze nieuwe levensfase. Zeker nu er een fase is aangebroken die Pauline, Esther en ik vorig jaar uitgebreid geëvalueerd hebben. De huidige vrieskou beleef je vaak toch heel anders zo op de vlakte. Voor mij betekent dit dat de ‘fleece or freeze’ tijd weer is aangebroken, want zonder de niet bepaald charmante fleecetruien houd ik het hier niet warm in onze weinig geïsoleerde boerderij.
Elfstedenkoorts
En waarschijnlijk kunnen jullie je er weinig bij voorstellen, maar bij mij, als Friezin, begint de elfstedenkoorts alweer te broeien wanneer ik langer dan vijf dagen aaneengesloten minnetjes voor de temperatuursaanduiding op de weerkaart zie.
Maar goed, hoewel ik hoop blijf houden heeft mijn vader (de elfsteden-kenner van de family) me al verteld dat ik het voorlopig uit mijn hoofd kan zetten, toen ik hem sms’te met de vraag of we al een melker moeten gaan regelen. Wordt, hopelijk, vervolgd.
Verder zorgt de sneeuw voor prachtige plaatjes hier in de polder, maar toch ook wel voor enig ongemak. Ik doe er nu gerust een half uur, enkele reis, over om Romke naar school te brengen, met een gangetje van max 20 kilometer per uur omdat het anders maar bar gevaarlijk is zo met het Gein aan mijn zijde. Hoe gaat dat bij jullie? Wonen jullie boeren afgelegen of aan een goed begaanbare weg? En hebben jullie de thermo-laarzen al ontdekt?
Bouwperikelen op het erf
Dan tot slot nog een belangrijke verandering hier op dit erf. In mijn brieven vorig jaar beschreef ik af en toe de bouwperikelen die gaande zijn hier achter, en het begint nu zo waar op een stal te lijken. Omdat mijn boer graag zo veel mogelijk zelf wil doen, en zeker niet onverdienstelijk, duurt het misschien wat langer dan bij een ander. Maar het dak zit er inmiddels op, en ik kan nu wel zeggen dat 2013 het jaar zal worden dat onze dames hun nieuwe stulpje mogen gaan betrekken.
Zo meiden, ik houd er voor nu mee op, maar natuurlijk ben ik erg benieuwd naar hoe jullie dit jaar zijn in gegaan…
Liefs Fem
