Mijn eigen riek
Mijn intrek op de boerderij heeft veel nieuwe ervaringen meegebracht. Niet alleen dat ik nu echt op de boerderij woon, maar ook het werk op een boerderij en wat er allemaal bij komt kijken. Stapje voor stapje leer ik steeds meer en krijg ik er ook mijn eigen handigheidjes in.
Zo was ik altijd met een bezem het voer in de stal aan het aanvegen, zodat de koeien weer bij het voer kunnen. Henk maakte mij erop attent dat als er veel voer in de stal ligt ik dat veel beter met een riek kan doen. Waarop ik antwoordde: ‘Ik kan helemaal niet lekker met een riek werken!’ (Ik wist toen pas ook maar net dat zo’n ding een riek heet) Inmiddels heb ik zelfs mijn eigen riek gekregen.
‘Ik weet best al veel’
Een vriendin van mij kwam een paar weken geleden voor het eerst kijken op de boerderij. Toen zij hier rondliep, viel me op dat ik er een paar maanden geleden ook zo bijliep en dat ik nu ondertussen eigenlijk best al veel weet. Ik kon op al haar vragen antwoord geven en zelfs nog met een uitgebreide toelichting.
Zo vroeg ze zich af waarom er een paar koeien in een ander hok stonden en niet gewoon bij de rest van de melkkoeien. Ik kon haar het antwoord geven dat die koeien droog staan en dat dat inhoudt dat je koeien zes weken voordat ze moeten afkalven (voordat ze moeten bevallen) moet droogzetten. Droogzetten betekent dat je de melkproductie van de koeien stopzet. Dit doe je om verschillende redenen zoals de energie van de koe te sparen voor het grote moment.
Warme gebreide sokken van Henks moeder
Nu het winter is, is het wel echt heel erg koud hoor. Henk is zo lief geweest om jassen en warme vesten voor mij te kopen. Maria (de moeder van Henk) heeft warme sokken voor mij gebreid. Erg lekker warm. Als meisje uit de stad was ik het niet gewend om zoveel naar buiten te gaan als het zo koud is. Gelukkig wen je eraan, want de koeien en kalveren moeten tenslotte wel worden gevoerd en verzorgd.
Ik moet zeggen dat het winterse weer inderdaad erg mooie plaatjes met zich meebrengt op het platteland. Alleen van schaatsen was het er hier ook nog niet van gekomen. De dijk langs de boerderij was overigens gelukkig goed begaanbaar, want die wordt altijd erg goed gestrooid.
Voor nu stop ik maar met schrijven en ga ik lekker even naar buiten. Ik kijk ernaar uit om jullie verhalen te lezen en tot snel.
Groetjes Fiona
