Hoi hoi, Evelyne en Saskia,
Alweer de laatste brief , jemig wat is de tijd snel gegaan en wat is er veel gebeurd in die tijd. Maar die ervaring zullen jullie ook hebben. Het was een rollercoaster van emoties, verhuizen, nieuwe mensen ontmoeten, een hele nieuwe familie erbij, maar vooral, en dat is het belangrijkste, samen zijn met Johan.
Het gaat zo fijn hier, zo vertrouwd, zo gewoon, alsof het nooit anders geweest is. Er wordt Johan vaak gevraagd hoe dat nu is na twintig jaar alleen geweest te zijn. Hij antwoord dan: 'Welke twintig jaar? Bun ut al vergeten. Ze was hier toch altijd…’ En zo voelt het ook!
Sinds ik op de boerderij ben, zijn er hier al 102 kalfjes geboren. Van de stiertjes hebben we afscheid genomen, maar helaas ook van een paar vaars-kalfjes. Gelukkig dartelen de meesten hier nog vrolijk rond. Het eerste kalf blijft toch het meest speciaal. Die werd geboren op 7 november 2013, en hebben we Yvonneke genoemd. Altijd als ik in de grote stal kom, komt ze naar het hek en moet ze even wat aandacht, haha. Wie het hardst dartelt is Mette, ook tussen de kalfjes. Het is een geweldige en slimme hond. En ook helemaal niet verwend hoor… (kuch kuch)
Kippenfamilie
Naast de koeien en het jongvee, de katten en Mette, zijn hier enorm veel zwaluwtjes en nu ook spreeuwen. Het vogelhokje hangt inmiddels ook en we hopen dat daar in het voorjaar ook een familie gaat nestelen. In de planning zit nog een kippenfamilie. Als de zomerdrukte een beetje minder geworden is, gaan we een kippenhok maken in de kleine stal met een uitgang naar buiten. Zodat de kippen lekker buiten kunnen wandelen. Wel afgerasterd, want anders denk ik dat Mette met de kippen aan de haal gaat.
Regendansjes
Het is nu bijna augustus en we hebben al een geweldige zomer. Prachtig weer, al is het wel enorm droog. Vorige week zaterdag viel er sinds lange tijd 25 millimeter regen. De regendansjes die Johan en ik af en toe doen hebben niet echt z’n uitwerking. We gaan er maar mee stoppen, want het ziet er een beetje vreemd uit. Bij een temperatuur van een dikke 40 graden in de put kon het natuurlijk ook niet uitblijven, dat er tijdens het uitspuiten van de melkput de slang 'per ongeluk' de andere kant op ging. Helaas moest ik er natuurlijk ook aan geloven nadat ik Johan de volle laag had gegeven.
Ik mag ook al niet meer zingen in de auto, en in de trekker is het helemaal ten strengste verboden. Ik snap hier niks van. Er moesten pinken van het ene weiland naar het andere met de veewagen. De koeien moeten dan eerst 'gevangen' worden, dus ik zing uit volle borst: 'Kom pak je lasso maar…' Werd niet gewaardeerd! Heel gek…
Door de grote droogte is er helaas ook een mooie boerderij hier aan de weg afgebrand. Het rieten dak van de schuur vatte eerst vlam en sprong over naar het woongedeelte. Ik was op dat moment net bij mijn buurvrouw waar ik Deense les van krijg. Zij woont er pal tegenover dus dat was wel even schrikken.
Bezoekjes
Ook is het erg gezellig als er logees komen. Mijn vriendin uit Nederland stond plotseling onverwachts met haar dochter op de stoep. Dat was wel even weer een jankmomentje. Later in die week kwamen vrienden uit Friesland met de camper en deze week komen Johan’s zus met haar man.
In augustus verwelkomen we nog meer familie en vrienden. Ook 'grote' Ingrid komt nog logeren. Verder komt er in augustus een stagiair vanuit Nederland voor zes weken. Het is dus drukke en dolle boel hier. Maar iedereen helpt een handje mee, zodat er ook tijd over blijft om even lekker naar het strand te gaan of andere dingen te doen. Alhoewel Johan het liefst op het erf blijft. Het zou voor Johan beter zijn om af en toe een flink stuk te gaan fietsen of zo, aangezien zijn broeken wel erg strak gaan zitten. Ik zou echt niet weten hoe dat komt...
In augustus gaat het ook gebeuren dat ik naar 'school' ga. Jawel, drie keer in de week van 8.00 tot 13.30 uur heb ik Deense les. Nou, dan moet het toch gaan lukken met de taal hier. Het spreken gaat al een beetje, ik doe althans m’n stinkende best. Meestal zeg ik van tevoren dat ik het niet zo goed versta en spreek en dan praten ze wel duidelijk en langzaam en doen ook hun best je te helpen. Ik ga in ieder geval tijdens de Tall Ship Races in Esbjerg (2-5 augustus) helpen in de biertent. Een beetje integreren, en het voordeel is dat als de mensen genoeg gedronken hebben, iedereen elkaar verstaat.
Wij verheugen ons op een gezellige date met elkaar in het najaar of winter, Saskia en Evelyne. Ook verheugen wij ons al op de nieuwe serie van Boer zoekt Vrouw, die 7 september van start gaat. Ik wil iedereen heel hartelijk bedanken die met ons hebben meegeleefd en onze krabbels hebben gelezen. Johan en ik staan er telkens nog versteld van.
Lieve Evelyne en Saskia, ik hoop jullie snel te zien en wens jullie nog een fijne zomer toe.
Dikke kus en knuffel vanuit een warm Denemarken,
Ingrid
