Ingrids brief: ‘Johan en ik lachen samen erg veel’

27 maart 2014

Hallo Evelyne en Saskia,

Helaas hebben we elkaar nog niet ontmoet, maar ik ben wel heel nieuwsgierig hoe het met jullie gaat. Ik vind het erg leuk om op deze manier contact te houden.

Het hele Boer zoekt Vrouw-avontuur heeft wel impact op ons gehad. Johan en ik woonden al snel samen, maar dat was natuurlijk nog niet bekend. Twee maanden heb ik hier achter de gesloten luxaflex gezeten en ben ik niet buiten geweest. Ook het op de knieën door de stal weer terug in huis kruipen, omdat er weer een journalist op het erf liep. Dat had wel iets lachwekkends.

Johan knapt aardig op

Na alle hectiek van de eerste maanden gaat het nu erg goed. Het was even schrikken dat Johan direct na de uitzendingen zo ziek werd. Alle spanningen waren weg, maar helaas werd de stress en de opgebouwde spanning hem toch te veel. Gelukkig zijn er geen rare dingen gevonden in het ziekenhuis en moet het met rust weer overgaan. Johan knapt nu weer aardig op, al is er nog wel hulp 's morgens voor het melken. Een hele dag werken is nog wat veel voor hem. We vonden het wel heel jammer dat we de Afterparty hebben gemist, maar dat maken we volgend jaar wel weer goed.

Het leven hier in Denemarken verschilt niet veel met dat in Nederland, behalve als je in de winkels komt. Jemig, ik ben me de eerste keer kapot geschrokken bij het boodschappen doen. Zo duur. Hoe is dat bij jou Evelyn? Het zal voor jou wel een totaal andere wereld zijn. Doe je zelf nog wel boodschapjes? En Saskia, hoe bevalt je nieuwe woning? Wel lekker hoor dat je nu dichter bij Jos bent.

Johan praat echt met de koeien

En hoe gaat het met het werk op de boerderij? Ik zelf heb hier de kalfjes onder mijn hoede. Heel erg leuk. Het verbaast me iedere dag weer dat het allemaal zo vanzelf gaat. Ik kijk en luister af en toe in volle verbazing naar Johan die echt met de koeien praat. Hij weet precies wie wie is, en wie de moeder is, echt onvoorstelbaar. Hij weet dat van alle koeien. Soms zet hij een koe in het strohok en vraag ik waarom. Dan zegt hij dat de koe moe is. En dan vraag ik hoe hij dat weet. ‘Dat zegt ze tegen me’, zegt hij dan heel serieus.

Hoe ging het klussen samen, Saskia? Bij ons ging het prima. Ik heb de slaapkamervloer geschuurd en Johan heeft de randen gedaan. Omdat Johan nog niet zoveel kan en mag doen, heb ik de vloer afgelakt. Het is erg mooi geworden. Dit gaan we ook doen met de woon- en eetkamer. Daar ligt ook een mooie houten vloer, maar alles op z’n tijd. Nu nog een dagje winkelen om nieuwe gordijnen en andere dingen te scoren. Maar dat zal wel samen met een vriendin worden, want ik krijg Johan niet zo gek om een hele dag te shoppen. Als ik echt zou aandringen zou hij meegaan, maar waarom zou ik hem plagen.

Het moeilijkste hier is de taal

Het moeilijkste hier is de taal. Pfff, lezen gaat wel, maar het verstaan is lastiger. Ik doe af en toe pogingen om me in het Deens verstaanbaar te maken en dat gaat redelijk. De mensen hier waarderen het zeer dat je het probeert. Hier wordt Jutlands’ dialect gesproken. Ik krijg les van een buurvrouw. Zij is lerares en heeft zeven jaar in Nederland gewoond. Het is af en toe ook te gezellig met koffiedrinken, maar we doen ook ons best. De taal is voor jou geen probleem Saskia, of zijn er in Frankrijk ook verschillende dialecten? En hoe is dat voor jou Evelyne?

Nieuw huisgenootje

Verder genieten Johan en ik elke dag dat we samen zijn. We lachen samen erg veel. Hij heeft elke dag wel een uitspraak waarvan ik denk, hoe kom je erbij... Binnenkort komt er een pup op de boerderij. Een boerenfoxje. Deze dame heet Mette. Al zal het wel gauw Metteke worden, Johan kennende. We verheugen ons er erg op. De eerste toeristen zijn al langsgereden en sommigen vragen zelfs of ze hier kunnen overnachten. Maar daar moesten we maar niet aan beginnen, dan is het einde zoek.

Ik ben erg gelukkig hier en prijs de dag dat ik Johan heb mogen ontmoeten.

Groetjes uit Denemarken,

Ingrid