Wat kan een mens veel zooi verzamelen. Als ik kijk hoeveel dozen ik nog mee heb gesjouwd uit Nederland. Tjonge tjonge. Het meeste zijn wel boeken. Daar kon ik geen afstand van doen. Nu zou je denken, huppetee, uitpakken en wegruimen, maar helaas ging dat niet zomaar. De vloeren werden nog eerst geschuurd en gelakt, dus alle meubels van de ene kamer in de andere en kasten leegruimen in plaats van vol. Maar het eindresultaat is helemaal geweldig!
Mette
Op de dinsdag na Pasen heb ik ons hondje Mette opgehaald. Het was even een verdrietig afscheid, niet zozeer van haar moeder, broertjes en zusjes maar van baasje Christina. Mette was toch haar lievelingetje. Eenmaal thuis was ze gelijk op haar plekje. Gelijk maar mee de stal in en melken. Ook de eerste nacht heeft ze het super gedaan. Heel eventjes gejankt, maar dat was met een half uurtje over en nadien nooit meer. Ze is een erg nieuwsgierige hond en heel leergierig. Wat betreft dat nieuwsgierige.... Daar is ze een vrouw voor natuurlijk!
Omdat het zo ontzettend mooi weer was met hoge temperaturen voor de tijd van het jaar zijn we gezellig naar het strand geweest, met de logees die hier ook waren. Mette heeft keurig aan het riempje gelopen en op het strand lekker geravot. Ik was super trots op haar. En ook Mette werd herkend. Ik hoorde opeens iemand zeggen, Kijk, dat is Mette van boer Johan en Ingrid. Hahaha! Johan kon helaas niet mee. Die was op het land bezig en mocht daar in het zwarte zand 'spelen' met de tractor. Wel even koffie en brood gebracht natuurlijk, zoals elke middag als hij op het land is.
De logees hebben gezellig meegewerkt op de boerderij en op de laatste avond werd er nog een kalfje geboren. Het was de kers op de taart. Aangezien het na middernacht was en dus 30 april, hebben we haar Juliana genoemd, met roepnaam Juultje.
De Wegwijzer
Het leven hier op de boerderij gaat inmiddels lekker z’n gangetje. Johan moet af en toe nog wel even kalm aan doen, maar helaas gaat dat soms niet. Dan merk je wel dat het nog niet helemaal 100% is. Maar dat gaat heus allemaal goed komen. Op de laatste zondag van april, in dit geval 27 april werd hier traditioneel de 'Wegwijzer' geplaatst op de hoek van de Bjerremosevej, speciaal voor het hoogseizoen. Dat is altijd een bijzonder moment. Er was een gezellig samenzijn met koffie en broodjes en natuurlijk veel zoetigheid. Op de laatste zondag van oktober wordt hij weer afgebroken.
Toevallig in de buurt
We hebben wel veel aanloop van mensen die ‘toevallig’ in de buurt zijn. Johan en ik liggen dan helemaal in een deuk als mensen dat zeggen. 'Toevallig'. Johan zegt dan: Ja, dat kan, want we wonen ook wel aan een hele drukke weg (NOT). Ik moet dan weglopen, want anders komt het niet goed. Meestal brengen ze wel iets mee (koffie, stroopwafels ) in ruil voor een foto. Er zijn zelfs mensen die vragen of ze hier kunnen overnachten, maar dat moesten we maar niet doen. Het overweldigt ons nog steeds hoeveel mensen er met ons hebben mee geleefd en nog steeds. Dat waarderen wij heel erg.
Evelyne, ik wens je een hele fijne reis naar je liefje in Tanzania en geniet van de tijd samen. Saskia, ook al is het maar één dag in de week, ik weet zeker dat jullie er alles uithalen wat er in zit. Doe Wim en Jos de hartelijke groeten van ons.Verwijderen
Tot schrijfs!
Dikke kus en knuffel uit Denemarken
