Ook voor jou, Evelyne, is die arm van Wim er natuurlijk. Ik kan me heel goed voorstellen dat het heel moeilijk is om alles definitief achter te laten als je zo ver weg bent. Maar misschien komt het moment van helemaal samen zijn sneller dan je verwacht. Ikzelf heb er nog geen moment spijt van gehad dat ik definitief naar Denemarken ben vertrokken om samen met Johan te zijn.
Onkruid verwijderen en opfleuren
Om het hier wat op te fleuren ben ik begonnen met het onkruid te verwijderen rondom de vlaggenmast. Dat leek me een leuk projectje. Ik had in Varde een tuincentrum ontdekt en ben daar eens gaan kijken. Ze hadden heel veel zomergoed, zoals vlijtige liesjes, geraniums en fuchsia. Maar ook aan vaste planten ontbrak het daar niet. Ik schrok me te pletter. Voor tien vlijtige liesjes, formaatje mini, heel erg mini, vroegen ze 98 DK wat op zo'n dertien euro neerkomt. Ik moest even de knop omdraaien. Ik woon nu immers in Denemarken en moet niet telkens denken 'in Nederland is het stukken goedkoper.' Na wat lavendel en aubretia als vaste planten, heb ik ook de liesjes en vijf andere plantjes meegenomen. Het resultaat mag er best wel zijn, al zeg ik het zelf. Volgend voorjaar maar een reisje Nederland inplannen, om nog meer moois in te slaan.
Farmerstweetmeet
We hebben de afgelopen tijd veel bezoek gehad. Niet alleen van familie, maar ook mensen die via social media bij ons terechtkwamen. Er bestaat op Twitter een groep 'farmers' die regelmatig twitteren over het wel en wee in de agrarische sector. Bijvoorbeeld over Nederlanders hier in Denemarken. Er werd een 'farmerstweetmeet' gepland en wij werden gevraagd of ze ook hier mochten langs komen. Het was super gezellig en het was leuk om te horen hoe het op andere boerderijen reilt en zeilt. Ook hebben we nog andere toeristen op bezoek gehad, die hier op vakantie zijn of op doorreis.
Kalfje Robin van Persie
Het verzorgen van de kalfjes blijft hartstikke leuk. Begin juni mochten we na twee vrouwelijke kalfjes eindelijk een blauw stierkalfje begroeten. Wat een verschil is dat. Hij was meteen al een stuk groter, maar vooral dikker dan andere stierkalfjes, die al wat ouder waren. Inmiddels is er een tweede kalfje geboren. Dat gebeurde vlak voor de rust van de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal tegen Spanje. We hebben hem dan ook maar Robin genoemd, naar Robin van Persie.
Mette is gek op kalfjes
Mette is gek op de kalfjes en ook omgekeerd. Af en toe hou ik mijn hart vast, want ze is nergens bang voor en als zo'n kalf op haar pootje gaat staan… Nou nou, en ik weet hoe zeer dat kan doen. Verder is Mette gek op de katten. Vooral op Seo. Seo daagt haar vaak uit, rent dan weg en remt dan plotseling zodat Mette er voorbij vliegt. Het is een mooi gezicht.
Maar het buitenleven heeft ook vervelende kanten. Zo had Mette een teek die we 'even' wilden verwijderen. Johan hield Mette vast zodat ik de teek uit haar lies kon halen. Mette raakte helemaal overstuur. Ze was totaal in paniek, en beet zelfs Johan in de vinger die daarna hevig begon te bloeden. Intussen was ik nog niet eens met de tekenpen in de buurt geweest. Nadat we Mette hadden gekalmeerd heb ik haar op mijn arm gehouden (als een baby), en kon zo met mijn andere hand de teek verwijderen.
En de komst van familie vlieg is ook minder grappig. Het huis zit er vol mee! Johan en ik houden regelmatig een wedstrijdje wie de meeste vliegen vangt. Johan slaat, raakt de vlieg half, en zegt dan, terwijl hij een andere pakt: 'Deze was het hoor, want hij lijkt er wel een beetje op.'
Huppelende dames
Het hoogtepunt van de afgelopen tijd was toch wel dat de koeien voor het eerst naar buiten gingen. Alle dames stonden al startklaar, alsof ze in de gaten hadden dat er wat ging gebeuren. Voor de zekerheid had Johan een deel van de koeien vastgezet in het voerhek. Samen met de buren gingen de dames huppelend naar buiten. Het was een geweldig gezicht. Verder is het natuurlijk erg druk op het land, met maaien, schudden enz.
Het is hier behoorlijk warm geweest. We hebben samen veel ijs gegeten, en ’s avonds na het melken zaten we vaak lekker buiten. Ik zei nog tegen Johan: 'Dat wordt zwemmen geblazen, pak de zwembandjes maar uit de kast.' Krijg ik als antwoord: 'Die hedde ge toch al... En ik ook en ik heb ze nodig, want zonder kan ik niet zwemmen. M’n soortelijk gewicht is te hoog, ik zink.' 'Kan jij niet zwemmen?', vraag ik dan. 'Nee, de enige slag die ik ken, is tegenslag.'
Maar tot nu toe is er tussen ons gelukkig nog geen tegenslag geweest en dat willen we graag zo houden. We gaan uit van een zonnige toekomst, en dat gunnen wij jullie, Wim en Evelyne, Jos en Saskia en natuurlijk een ieder ander ook.
Veel liefs uit Denemarken,
Ingrid
