Johan wordt vijftig
Ik heb in principe nooit iets tegen feestjes hoor en hier is het sowieso elke dag een feestje om samen met Johan te zijn. Ik ben op dit moment al bezig om iets te bedenken en te organiseren voor Johan's verjaardag. Hij wordt vijftig in september en dat kunnen we natuurlijk niet zomaar voorbij laten gaan.
Ik heb hier nu inmiddels een paar typisch Deense feestjes meegemaakt en ik kan jullie vertellen dat het niet bepaald mijn 'ding' is. Men wordt dan uitgenodigd op een bepaalde tijd en je zit dan, volgens tafelschikking, de hele avond aan tafel te eten. Gezellig kletsen of door elkaar lopen om dan eens met die en dan weer met de ander te kletsen, dat is er niet bij.
Aan het einde van de avond, vaak is het dan voor ons al de hoogste tijd om huiswaarts te keren (23.30 uur/00.30 uur), gaan de tafels aan de kant en kan er gedanst worden. Dan zit er natuurlijk al de nodige alcohol in het bloed…
Handen- en voetenwerk
Nee, zo moest het maar niet in september. Gewoon een grote tent op het erf, gezellige muziek, een barbecuetje of zoiets, dansen en gewoon een lekker ons-kent-ons feest. Nederlanders en Denen door elkaar, de conversatie komt vanzelf. Met het nodige handen- en voetenwerk, Engels, en alcohol komt het helemaal goed.
Vorige week heb ik mijn eerste verjaardag gevierd in Denemarken. Op het moment dat ik deze brief schrijf moeten de Deense buren nog op visite komen. 's Middags en 's avonds zijn er Nederlandse vrienden geweest. Deze Nederlandse Denen zijn enorm goed geïntegreerd wat betreft het eten van taart. Ik was al ingelicht dat er veel taart moest komen omdat men hier meerdere stukken eet, in plaats van het koekje of gebakje wat er in Nederland geserveerd wordt.
Dus ik heb me maar een beetje van de goede kant laten zien door vijf verschillende taarten te maken. Ja ja, ik ja. Een appeltaart, een kersentaart, een aardbei-en banenenkwarkslagroomtaart en een chocoladetaart met hazelnoten. Pff… Vooral de ‘Nederlandse’ appeltaart viel erg in de smaak. Alleen een klein stuk kersentaart en een stuk chocoladetaart was over… De rest was op!
Samen naar Kopenhagen
Maar het allergrootste nieuws hier uit Denemarken is toch wel dat we naar Kopenhagen zijn geweest. Ja ja, echt waar. Johan moest een nieuw paspoort, en omdat we binnenkort weer naar Nederland gaan, moest dat even geregeld worden. Eerst maar eens vervanging regelen zodat we met een gerust hart weg van de boerderij konden zijn. Uiteraard was Klaas wederom present.
Johan had er enorm veel zin in (NOT) en zag er best tegenop. Maar hij heeft er ontzettend van genoten. Het weer was dit keer geweldig. We hadden de auto geparkeerd in de parkeergarage vlakbij het geweldige hotel Phoenix, waar we in november tijdens de citytrip hebben gelogeerd. Ik wist de weg nog, hihi. Daar hebben we wat foto's gemaakt en een paspoort geregeld. Wel weer grappig om ook daar weer herkend te worden.
Waxinelichtjes en de open haard
Daarna hebben we heerlijk koffie gedronken op terras aan de haven, Nyhavn. Bij de restaurantjes waar wij tijdens de citytrip konden opdrogen tussen de buien door, zaten nu mensen op het terras. Dat was best leuk om te zien. Ook hebben we koffie gedronken bij het restaurant waar we 's avonds hebben gegeten tijdens de citytrip. Het was heel raar om daar weer te zijn. Het lieve meisje wat er toen was, was er nu weer en heeft nog even de waxinelichtjes en de open haard aangestoken, haha.
Ut was best te doen
Mette was ook mee en heeft zich keurig gedragen. Af en toe moest ze een dutje doen, en dat kon mooi in de tas. Johan heeft echt genoten en was lekker relaxt, al snapte hij weer niet waarom nu uitgerekend de rest van Europa per se op deze maandag ook naar Kopenhagen moesten (citaat: 'wat een volk, niet meer normaal'). In mijn beleving was het helemaal niet druk en is het denk ik Amsterdam drukker. In de toekomst komt het er zeker nog wel eens van om een dagje weg te gaan, want zoals Johan zelf zegt: 'ut was best te doen'.
Tot snel spreeks en hopelijk een keer tot ziens.
Hilsen fra Danmark (Groetjes uit Denemarken)
Ingrid
