Kijkers van Boer zoekt Vrouw konden vragen stellen aan Karin. Wij legden een selectie aan haar voor. Lees hier haar antwoorden.
Minke uit Woerden
Als Wim in Nederland had gewoond, was hij dan de ideale man voor jou geweest?
'Die vraag heb ik mezelf ook heel vaak gesteld. Ik weet niet of ik op hem gevallen zou zijn als ik hem in Nederland was tegengekomen. Hij is niet per se mijn type. Maar ik had er wel voor open gestaan als hij op me af was gekomen. In Nederland kan je alles wat makkelijker aftasten en wat langer aan kijken. In Tanzania moest ik die beslissing veel sneller maken.'
Simone uit Berkel en Rodenrijs
Waarom heb je gereageerd op Wim in Tanzania als je eigenlijk al wist dat je niet uit Nederland weg wilt?
'Ik ben vrij impulsief ingesteld. Een paar dagen voor de eerste uitzending had ik een klein dipje en was ik even niet zo blij met mijn leven. Die prins op het witte paard was er nog steeds niet, ik was op zoek naar woonruimte en ik was nog wat onzeker over mijn winkeltje. Toen ik ’s avonds Boer zoekt Vrouw zat te kijken, trok het leven met Wim in Tanzania mij zo aan. De prachtige Kilimanjaro, de dieren, de groentetuin, het leek me zo mooi. En samen met Wim leek me dat helemaal prachtig. Ik dacht, ik schrijf gewoon. Wat is nou de kans dat ik word uitgekozen? Ik heb mijn twijfel ook altijd uitgesproken naar Wim. En toch mocht ik mee naar Tanzania.'
Bianca uit Stadskanaal
Als Wim je niet had weggestuurd, was je dan ook gebleven?
'Ja, dan was ik zeker gebleven. Ik heb gelachen, ik heb gehuild, en ik heb prachtige gesprekken gehad in Tanzania. Tot het keuzemoment was ik gewoon nog steeds aan het twijfelen over mijn leven in Tanzania. Er was geen internetverbinding, geen tv en geen muziek. Ik was nu al aan het bedenken hoe ik dan contact met mijn moeder zou kunnen hebben. Maar ik vind dat je moet beleven om te voelen hoe het voelt. Je moet maar zien hoe alles uitpakt en of het klikt. Nu liepen er nog twee vrouwen rond, en dat maakte het niet makkelijker om die twijfel te laten verdwijnen. Maar ik had nog wel graag wat langer de tijd gehad om voor mezelf uit te zoeken of ik er kon wonen. Nu heeft Wim de beslissing voor mij gemaakt en het is goed zo.'
Emmy uit Middelharnis
Waarom vindt Wim het zo moeilijk om over zichzelf te praten denk je?
'Ik denk dat het komt omdat hij niet zo dicht bij zijn gevoel staat. Daarom praat hij ook vaak in de derde persoon. Ik ben juist wel echt een gevoelsmens en twijfelde daarom ook wel of we bij elkaar zouden passen. Ik heb hem daarom veel kritische vragen gesteld, om te proberen wat uit hem te trekken. Hij praat heel gepassioneerd over zijn werk en het is een hele hartelijke en attente man, maar de gesprekken bleven wat oppervlakkig.'
Robin uit Tilburg
Toen Wim je met de Masaï meestuurde, dacht je toen echt dat je een dag lang met ze meeging om voor de koeien te zorgen?
'Ik vond het eerst wel gek. Ik als blonde vrouw mee met de Masaï die ik niet eens kan verstaan. Maar ik had er vertrouwen in dat Wim mij niet zomaar zou wegsturen met alleen een flesje water. Ik dacht dat we alle drie een opdracht zouden krijgen en dat Wim ons dan alle drie apart kwam ophalen, om nog een momentje samen te hebben. Ik had er veel zin in. Ik liep over de vuurrode aarde, met de kudde achter me aan, een roofvogel in de lucht. Het was een prachtig moment.'
I. uit Oegstgeest
Vond je het in Tanzania niet ongemakkelijk dat je eten werd geserveerd door bedienden?
'Ik moest daar heel erg aan wennen. Janne, Evelyne en ik bedankten ook voor het eten, maar Wim deed dat niet. Hij vertelde dat de mensen die bij hem werken trots zijn op hun baan. Ze hebben een mooi huisje, hun kinderen kunnen naar school, ze hebben aanzien tegenover hun vrienden. Ik zou bijvoorbeeld graag de keuken in gaan om met die meiden mee te kokkerellen, maar dan pak je eigenlijk hun baan af. Het was eerst heel gek om bediend te worden, maar ik zou er wel aan kunnen wennen.'
