Tamara uit Leeuwarden
Heb je er achteraf spijt van dat je je hart vrij snel hebt open gesteld? Of zou je dat zo weer doen als je het over kon doen? Ook als je wist wat je nu wist?
'Nee, ik heb geen seconde spijt gehad. Ik heb niet zomaar mijn hart opengesteld, dat gaat gaandeweg. Tijdens de periode dat ik wist dat ik naar Bonaire zou gaan, is dat openstellen begonnen. Op de kunuku is heel vaak gezegd dat Aletta een vrouw is waar je veel geduld mee moet hebben. Zij beheerst met haar verstand haar gevoel. Ik heb dat veel minder. Als ik wist wat ik nu weet, was ik misschien nog bedachtzamer en voorzichtiger geweest. Verliefd worden vind ik niet eng, verliefd worden is gewoon leuk. Dus ik kan of wil mijn gevoel niet remmen.'
Thea uit Rijnsburg
Wat heb je over jezelf geleerd van deze periode?
'Ik leer van het leven. Ik leer van moeilijke dingen, van leuke dingen, van vreugde en verdriet. Door wat ik meemaak in het leven, kom ik verder. Ik volg bijna altijd mijn intuïtie. Met mijn verstand controleer ik. Door mijn avontuur op Bonaire heb ik opnieuw geleerd dat risico nemen een kans is. Het brengt me verder. Zonder risico’s zou ik niet zijn wie en waar ik nu ben.'
Erica uit Castricum
Ik dacht echt dat jij het zou worden. Ben je gelijk naar huis gegaan of heb je Bonaire nog verkend? Vond je het een mooi eiland?
'Ik ben nog één dag op Bonaire gebleven, en ben naar het strand gegaan. Eigenlijk was ik niet op het strand. In mijn gedachten was ik nog op de kunuku bij Aletta en de mannen. Het contrast tussen het decadente strand en de boerderij was enorm. Ik voelde me eenzaam tussen alle badgasten. Normaal gesproken kom ik nooit op zulke luxe stranden, maar ik kon er nu echt niet van genieten.'
Yvonne uit Eindhoven
Heb je zelf achteraf ook niet het idee dat je te dicht bij kwam bij Aletta qua gevoel? En dat ze je uit veiligheid voor haar als eerste heeft weggestuurd.
'Klopt wel, maar dat weet ik niet. Mijn afscheid was zo abrupt en haar motivatie om mij weg te sturen was onvoldoende. Ik heb vragen zonder antwoorden. Voor het keuzemoment heeft ze gezegd dat ze het liefste met ons alle drie was doorgegaan, maar dat ze moest kiezen. Als je voor het hoogste gaat kan je winnen, maar loop je ook de kans diep te vallen. Dat is gewoon zo. Aletta huist in een harnas, waar alleen zij de sleutel van heeft. Ik heb mijn best gedaan om dat slot open te peuteren, maar toen moest ik weg. Naar de werkelijke reden kan enkel vissen.'
Kirsten uit Blaricum
Hoe zag je je toekomst op Bonaire voor je? Had je er kunnen wonen?
'Voordat ik een brief schreef, heb ik natuurlijk nagedacht of ik er zou kunnen wonen en of ik mijn kinderen zou kunnen loslaten. Het eiland is heel beperkt en daardoor kom je tot de essentie van het leven, maar het biedt ook minder mogelijkheden. Ik ben onbevangen naar Bonaire toe gegaan. Ik ben niet van de luxe en de manier waarop Aletta leeft, zou ook zeker bij mij passen. De boerderij geeft inkomsten voor één persoon, dus ik zou er een baantje bij moeten zoeken. Grafisch vormgever kan je overal zijn, en anders is er altijd wel iets te doen in de horeca.'
Hetty uit Voorst
Zouden Patrick en Jan vrienden van je kunnen zijn?
'Ja, Jan en Patrick zouden zeker vrienden van me kunnen zijn. Ik heb ze allebei uitgenodigd om in 't voorjaar met z’n drieën een weekend te gaan kamperen. En Jan heeft ons uitgenodigd om voor de Elfstedentocht naar Friesland te komen. Ook als die tocht niet gereden wordt.'
Heleen uit Winsum
Jammer dat je weg moest, we vonden jou het beste bij Aletta passen! Je was zelf ook erg verdrietig zagen we. Hoe is het nu met je?
‘Het gaat nu weer goed met me, de pijn is gezakt. Ik ben blij dat ik dit avontuur heb mogen meemaken. Ik vergeet het nooit meer. Het is een herinnering die niemand mij afpakt. Het voelt als een warm cadeau.’
