Monika: 'Heel gelukkig en uitermate dankbaar!'

7 februari 2013

Hallo allemaal, Wilma, Fiona en Femke (leuk dat jij ook weer mee schrijft!) en alle andere lezers,

Fiona, wat ontzettend leuk dat je al bij Henk woont! Koud hè, op de boerderij in de winter? Fijn dat je die lekkere warme sokken hebt gekregen. Ondanks dat ik heel graag ook al bij Jan zou wonen, ben ik stiekem een beetje blij dat ik door de week kan opwarmen in mijn verwarmde appartementje.
 

monika zwanger

De winter is in volle gang. De natuur is in een staat van rust. Alles ligt er vredig bij. Zeker met de sneeuw van de afgelopen tijd was de stilte hoorbaar! Op de boerderij is het dan echter helemaal niet rustiger, zo heb ik ontdekt. De mooie ijsbloemen op het raam voorspellen bevroren drinkbakken en bevroren mest, zomaar twee voorbeelden van zaken die het werk lastiger maken en waardoor de boer langer werk heeft.

Ik zeg 'de boer' omdat mijn Jan het veel te koud voor mij vindt en ik lekker binnen mag blijven of met de hond een heerlijke wandeling in het besneeuwde landschap mag maken, inderdaad Femke, met mijn thermolaarzen. In het interview in de reünie- uitzending zei ik al dat hij heel lief voor me is en dat wordt alleen maar meer duidelijk nu ik meer bij hem ben.

‘Ik heb natuurlijk JA gezegd!’

Terwijl de winter een tijd van rust aanduidt, staat ons leven op zijn kop. Ik ga er voor het gemak van uit dat dat voor jullie net zo geldt. Al heb jij, Femke, dat eerste jaar natuurlijk al doorleefd! Liefde vinden en dat vervolgens in goede banen leiden. Het een plaats geven in ons leven en alles proberen te combineren; werk, wonen en elkaar beter leren kennen in de tussentijd.
Misschien is het ‘t 'snelkookpaneffect' dat een programma als 'Boer zoekt Vrouw' heeft, of misschien is het feit dat we allemaal geen zestien meer zijn en we weten waar we staan en wat we willen voor de toekomst.

In ieder geval is het voor mij helemaal duidelijk dat ik Jan nooit meer kwijt wil. Hij grapte al een tijd met de vraag of ik wel met hem wil trouwen, bijna dagelijks (haha), totdat hij onlangs ineens zei hij het echt meent en echt graag met me wil trouwen! Ik heb natuurlijk JA gezegd!

Dus voor ons geen winterse rust, maar naast ons beider werk ook het organiseren van een bruiloft. Juni leek ons een goede maand. Zo aan het begin van de zomervakantie. Dan heb ik al mijn opdrachten van dit schooljaar afgerond en is Jan nog niet al te veel aan het maaien en inkuilen van vers gras. Ideaal...

Tweede verrassing: een wonder!

Maar om de winterse rust nog meer om te woelen, dient zich een tweede verrassing aan! Zeg maar gerust een wonder. Een droom, een wens van ons beiden gaat, als alles goed blijft gaan, in de zomer in vervulling als ons eerste kindje geboren wordt. Wie had durven dromen dat dit zo snel zou gaan?

Waar sommige stellen jaren moeten wachten en soms zelfs tevergeefs is het ons gegund om zo snel zo een mooi geschenk te ontvangen! Hoogzwanger trouwen vinden wij echter minder handig en dus wordt de bruiloft naar voren geschoven. Trouwen in het voorjaar. Als de natuur weer ontwaakt en aan een nieuw leven begint, beginnen Jan en ik ook aan een nieuw leven. Ons leven samen. Je begrijpt: wij zijn heel gelukkig en uitermate dankbaar!

Lieve groet, Monika