Over de Koningsvaart en trekker rijden

23 mei 2013

Hallo Femke, Monika en Wilma,

Wat was het bijzonder en leuk om bij de Koningsvaart aanwezig te mogen zijn. En hoe speciaal is het om daarvan deel uit te mogen maken. Wij hebben er echt heel erg van genoten en voelden ons ook erg vereerd dat wij daarvoor gevraagd waren. 

Het was erg koud op het water dus we hadden ons goed aangekleed. We laten ons die dag natuurlijk niet verpesten door een beetje kou. We stonden op een ponton midden op het water. Op het ponton waren twee koeien en de bijbehorende boer. Alles was die dag superstrak en goed verzorgd geregeld. Het is bijzonder om te zien hoeveel tijd en aandacht er wordt besteed aan alleen al het organiseren van de Koningsvaart. Er komt echt nog heel wat bij kijken voordat de koning het water op kan en mag.

Ik vind het altijd weer leuk om te lezen hoe het jullie allemaal vergaat in en rondom de boerderij. Wilma, wat zijn jullie bollenvelden mooi. Dat lammetje, wat schattig! Ik mocht laatst ook even bij een boer kijken die lammetjes had, echt super leuk. Dan zijn die kalfjes die wij hier hebben nog eigenlijk wel groot. Ik vind het ook zo leuk om te zien dat alle eenden en vogeltjes inmiddels ook pullen hebben gekregen en hier rustig rondscharrelen. Daar kan ik echt van genieten. 

Rondspringen van blijdschap

Voor jou zal het inderdaad ook wel opschieten Monika, red je het allemaal nog een beetje? Kun je ook al een beetje wennen aan het idee om op de boerderij te gaan wonen? 

Wat heerlijk hè Femke dat de koeien weer naar buiten mogen. Het was voor mij de eerste keer om dit te mogen mee maken en wat was het leuk.

De koeien voelen van tevoren al een beetje de drukte die er in de stal ontstaat door de voorbereidingen die getroffen moeten worden voordat ze naar buiten mogen. Hekken moeten verplaatst worden en draden moeten gezet worden zodat de koeien weten waar ze kunnen en mogen lopen. Voor de eerste keer naar buiten dat is zo leuk om te zien, dat ook de buren en familie kwamen kijken. De koeien springen van blijdschap in het rond en beginnen natuurlijk gelijk gretig te grazen in het lekkere verse gras.  

Nu de lente weer tevoorschijn is gekomen, komt ook het landwerk er weer aan. Terwijl het gras rustig doorgroeit, zijn er ook nog andere voedingen die onze koeien moeten binnenkrijgen. Zo krijgen de koeien ook nog maïs. De maïs verbouwen wij zelf. Het is overigens niet de maïs zoals de meeste die zullen kennen. Wij zouden alleen de kolf van de maïs eten, terwijl de koeien ook de hele maïsplant krijgen waaraan de kolf groeit. Deze wordt met een machine helemaal fijn gemalen, zodat de koe het goed kan verteren. 

Trekker rijden

Het oogsten van de maïs gebeurt één keer per jaar. Je moet dus genoeg verbouwen zodat je het hele jaar door de koeien maïs kunt voeren. Dat houdt dus ook in dat je opslagruimte moet hebben om voor één jaar op te slaan. Henk heeft me geleerd om trekker te rijden en nu heb ik zelfs mijn eigen klusje al een beetje: het maïsvoeren aan de koeien. 

Samen met een beetje hulp van Gerard (de vader van Henk) voer ik elke dag de maïs aan de koeien. De maïs ligt nu in de voersilo waar ik het met de trekker uithaal en op de voergang rij. Afgelopen week zijn we druk bezig geweest met de voorbereidingen voor de nieuwe maïsvoorraad. 

Hiervoor moest eerst het land bewerkt worden. Dat houdt in dat het land omgeploegd moet worden, bemest en gefreesd. Als dit alles is gebeurd, kan het worden ingezaaid. Nu kan het groeien en is het afwachten. 

Lekker uit de tuin

Niet alleen Henk is druk bezig met inzaaien, maar ook zijn moeder. Maria verbouwt zelf groente en fruit. Jullie hebben waarschijnlijk wel gezien dat we een kas hebben, toen ik voor het eerst komkommers ging plukken samen met Henks moeder. Ik vind het erg leuk om zo van Maria een beetje de tuin te leren kennen. 

Het is wel super leuk om nu te zien hoe snel dat eigenlijk groeit en hoe lekker alles is als je het zelf verbouwt. Van de week gingen we sla eten en ik moest het alleen nog uit de tuin halen, verser kan niet. 

Dit was het even voor nu, ben benieuwd naar jullie belevenissen. 

Liefs, Fiona