Hoi Ingrid en Evelyne,
Fijn om te horen dat het met jullie goed gaat, en wat een stap Ingrid definitief naar Denemarken. Fijn om nu bij Johan te zijn!
Leuk om te lezen Evelyne dat je geniet in Nederland met vrienden en familie. Ik herken het wat je zegt, dat je je zoons mist. Ik heb ook zo mijn momenten dat ik mijn familie mis, die allemaal nog in Nederland wonen.
Jos en ik zien elkaar nu nog maar één dag in de week omdat op de camping het seizoen is begonnen. Vorig weekend hebben Jos en ik het er nog even van genomen en hebben we heerlijk aan de Dordogne gepicknickt met een warm voorjaarszonnetje.
Ons paard
Jos weet me vaak te verrassen. Zoals laatst toen hij tijdens een ritje naar de boerderij stopte bij een weiland. Hij wees naar een heel mooi paard in de wei en zei: "dat is ons paard". Ik wist niet wat ik moest zeggen, een eigen paard! Wat een grote verrassing!
Wanneer ik bij Jos ben probeer ik zoveel mogelijk mee te helpen. Het is nu heel druk omdat het lammertijd is. Gisteravond hebben we tot half tien ’s avonds de lammetjes de fles gegeven. Ik vind het ontzettend leuk om mee te helpen en ik geniet ervan om met de geitjes te werken. Ik voel me als een vis in het water op de boerderij.
Wat een mooi mannetje
s' Ochtends gaat Jos melken en zet ik het ontbijt klaar, zodat we samen kunnen ontbijten. Dan voert hij de geiten en verzorg ik samen met Collete, de vrouw van Kor, de lammetjes. Afgelopen weekend hadden we een wel heel bijzonder uitje want we gingen op kraamvisite bij het zusje van Jos, die afgelopen week bevallen is van een zoontje. Wat een mooi mannetje!!
Jos heeft het werken met de geiten inmiddels volledig onder de knie. s' Middags worden de lammetjes nog een keer aan de machine aangezet en aan het eind van de middag begint Jos weer met melken. Het is wel veel werk hoor. Maar als hij zo druk is, kan ik nu mooi naar ons paard. Heerlijk is dat! Als ik daarvan terug ben, help ik Jos met het hooi wegschuiven zodat hij de ruimte heeft om de geiten te voeren. Na het melken schuif ik het hooi weer terug.
En gelukkig woont de moeder van Jos vlakbij want 's avonds kunnen we vaak zo aanschuiven bij het avondeten!
Het is echt genieten als ik weer bij hem ben!
Tot snel!
Liefs, Saskia
