Wat dus duidelijk niet lukt…. zucht! Volgens mij moeten jullie dat herkennen nu de drukte rond de eerste snee en het inkuilen zich heeft aangediend. En hopelijk al is afgerond.
Ik loop in ieder geval wel met een intens tevreden gevoel over de wurft en zie dat “mooie” zwarte plastic met zand erop, met eronder supergoed gras! Ja, de eerste lading kuilgras hebben we goed binnen kunnen halen.
Leerschool
En wat heb ik weer een hoop bijgeleerd. Pieter druk met maaien, schudden (sommige stukken niet, want het gras is droog genoeg) en wiersen. Tot ’s avonds 11 uur is hij volop in de weer. En ik breng hem mokken koffie en ijsjes. En vraag lekker eigenwijs of ik het ook eens mag proberen op de trekker om te wiersen. Arme knul, want ik ben natuurlijk lang niet zo routineus en snel met die trekker en het aanhangende gedeelte als hij ? Geduldig als hij is legt hij me een en ander uit en laat me aan de slag gaan. Even later stapt hij uit de trekker en verdwijnt op de quad. Help, denk ik. Het is al 22.00 uur en er moet nog een heel stuk. Wat als hij niet meer terugkomt. Een beetje benard bedenk ik me dat ik toch echt onmogelijk kan stoppen en dus ga ik dapper door en merk dat je op deze manier wel het snelst de trekker en het wiersen onder de knie krijgt.
Gelukkig komt Pieter toch nog terug en neemt hij het weer over. Ik kan met een gerust hart de taken in huis afronden, waarna ik van een welverdiende nachtrust geniet. Overigens niet lang want om 5 uur gaat de wekker en ik wil Pieter helpen de koeien uit het weiland binnen te zetten. Het is zo ’s morgens vroeg nog zo stil en vredig buiten. Ik vind dit het mooiste moment van de dag.
Laarzen met plateauzolen
En dan breekt de dag van het kuilen aan. Laat dat nou ook net de dag zijn dat mijn dochter een examen heeft, een vriendin die ik 4 jaar niet gezien heb overkomt uit het buitenland en het lekker 26 graden is. Is er nou niemand die voor de zomertijd de ideale kleding heeft voor onder je overall? Met dit soort temperaturen is alleen ondergoed wat mij betreft het prettigst. En dan helpen met de randen van de kuil bijwerken: wat een stoffige kriebelige bedoening. En wat hard doorwerken. Volgens mij moet ik echt laarzen met plateauzolen gaan aanschaffen (zijn die er eigenlijk?...) om er uiteindelijk nog bij te kunnen om het gras op de berg te gooien. Met het stro in mijn haar moet ik ’s avonds ook nog een gesprek met een sollicitant voor mijn werk gaan voeren. Ik zie er vast heel charmant uit in een rokje en kriebelig stro als haarversiering. En dan 48 uur werken met 4 uur slaap.
Natuur ontploft
Het lijkt wel alsof de natuur nu met deze warmte ontploft is. In de groentetuin is er heel veel spinazie, rabarber en sla. Ook de radijsjes waar dochterlief zo dol op is groeien tot behoorlijk formaat.
Wat is dat toch genieten: om 11 uur de tuin in, terwijl de pinken nieuwsgierig aan komen gegaloppeerd en toekijken. Uurtje later rabarbercrumble in de oven en verse spinazie op je bord en een lekkere salade erbij. Wat is het boerenleven toch mooi!
Liefs, esther
